پارگی روتاتور کاف در شانه چیست؟ فیزیوتراپی پارگی روتاتور کاف شانه چگونه انجام می شود؟
پارگی روتاتور کاف در شانه چیست و فیزیوتراپی پارگی روتاتور کاف در شانه چگونه انجام می شود؟ پارگی روتاتور کاف شانه یک مصدومیت شایع در شانه است که عموماً به عنوان یک آسیب به عضلات و رابط‌هایی که روتاتور کاف را تشکیل می‌دهند، توصیف می‌شود. روتاتور کاف یک مجموعه از چهار عضله است که از بالا و پشتی شانه شروع شده و به صورت یک مانع عضلانی در قسمت بالای شانه قرار دارند. این عضلات شامل عضله بالاخاری (supraspinatus)، عضله زیر خاری (infraspinatus)، عضله زیرمحل چسبندگی زیرخاری (teres minor) و عضله زیر کتفی (subscapularis) هستند.
پارگی روتاتور کاف شانه معمولاً ناشی از آسیب‌های مکرر، ضربه یا فشار قوی به شانه است. این آسیب می‌تواند شدت های مختلفی از خفیف تا شدید داشته باشد، از جمله پارگی جزئی یا کامل عضلات روتاتور کاف. علائم پارگی روتاتور کاف شانه ممکن است شامل درد شانه، ضعف عضلات، محدودیت در حرکت شانه و احساس خارش و خشکی در شانه باشد.
در صورت برخورداری از علائمی که به پارگی روتاتور کاف اشاره دارند، مهم است که به پزشک خود مراجعه کنید. تشخیص نهایی و درمان این مصدومیت توسط پزشک متخصص ارتوپدی صورت می‌گیرد و ممکن است شامل تجویز داروها، فیزیوتراپی، کار درمانی و در موارد شدیدتر، جراحی باشد.
علل پارگی تاندون روتاتور کاف در شانه
پارگی تاندون روتاتور کاف شانه ممکن است به دلیل عوامل مختلفی رخ دهد. برخی از علل رایج پارگی تاندون روتاتور کاف عبارتند از:
آسیب مکرر
استفاده مکرر و یا نادرست از شانه می‌تواند به تنش زیاد در تاندون‌های روتاتور کاف منجر شود و در نتیجه پارگی رخ دهد. مثال‌هایی از فعالیت‌های مکرر شامل حرکات تکراری در ورزش‌ها (مانند برخی ورزش‌های راک‌کلایمینگ یا تنیس)، استفاده مکرر از ابزارها یا فعالیت‌های شغلی مشابه است.
درباره شکستگی ترقوه یا کلاویکل بخوانید.
ضربه
ضربه مستقیم به شانه می‌تواند باعث پارگی تاندون روتاتور کاف شانه شود. این ممکن است در نتیجه تصادفات، سقوط یا ضربه قوی به شانه رخ دهد.
فشار طولانی مدت
فشار طولانی مدت بر روی تاندون روتاتور کاف نیز می‌تواند باعث ضعف و پارگی آن شود. این فشار می‌تواند ناشی از فشردگی مداوم در شانه باشد، مثلاً در نتیجه حمل و نقل بارهای سنگین بر روی شانه یا خم شدن طولانی مدت شانه در حین کارهای روزمره باشد.
عوامل سنی
با پیشرفت سن، تاندون‌های بدن ضعیف‌تر می‌شوند و احتمال پارگی آنها افزایش می‌یابد. بنابراین، عوامل سنی می‌توانند یکی از علل پارگی تاندون روتاتور کاف باشند.
فرایندهای التهابی
برخی از فرایندهای التهابی مانند التهاب کپسول شانه (کپسولیت شانه) یا آرتروز شانه (بیماری مفصل شانه) می‌توانند منجر به ضعف و پارگی تاندون روتاتور کاف شانه شوند.
مهم است که در صورت بروز علائمی مشکوک به پارگی تاندون روتاتور کاف، به پزشک متخصص ارتوپدی مراجعه کنید تا تشخیص دقیق و درمان مناسب صورت گیرد.
درباره فیزیوتراپی دست و شانه بخوانید.
چه کسانی بیشتر در معرض آسیب تاندون روتاتور کاف در شانه هستند؟
آسیب تاندون روتاتور کاف می‌تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد، از جمله فعالیت‌ها و عوامل زیر:
- ورزشکاران: ورزشکارانی که در ورزش‌هایی مانند بیسبال، تنیس، بسکتبال، والیبال، راک کلایمبینگ و شنا فعالیت می‌کنند، در معرض بیشتری به آسیب تاندون روتاتور کاف هستند.
- افرادی که فعالیت‌های شغلی سنگین دارند: افرادی که در شغل‌هایی مانند ساخت و ساز، باغبانی، نجاری، آهنگری و حمل و نقل بارهای سنگین فعالیت می‌کنند، بیشتر در معرض آسیب تاندون روتاتور کاف هستند.
- افرادی که درگیر فعالیت‌های روزمره با استفاده مکرر از شانه هستند: فعالیت‌های روزمره مانند آشپزی، خیاطی، شستشوی رخت‌ها و فعالیت‌های خانگی دیگر که نیازمند استفاده مکرر از شانه هستند، می‌توانند عاملی برای آسیب تاندون روتاتور کاف باشند.
- افراد مسن: با پیشرفت سن، تاندون‌ها و عضلات بدن ضعیف‌تر می‌شوند و احتمال بروز آسیب تاندون روتاتور کاف افزایش می‌یابد. بنابراین، افراد مسن تر ممکن است به طور کلی در معرض بیشتری قرار داشته باشند.
مهم است که هر فردی بر اساس فعالیت‌ها و شرایط خود، در مورد خطرات مرتبط با آسیب تاندون روتاتور کاف شانه اطلاعات کافی داشته باشد و در صورت بروز علائم مشکوک، به پزشک متخصص مراجعه کند.
علائم پارگی روتاتور کاف شانه
علائم پارگی روتاتور کاف شانه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- درد: ممکن است درد شانه به صورت مداوم یا تشدید شده وجود داشته باشد. این درد معمولاً در محل پارگی و در منطقه شانه احساس می‌شود.
- ضعف: شما ممکن است به علت پارگی روتاتور کاف شانه ، ضعف عضلات شانه را تجربه کنید. این می‌تواند باعث محدودیت در حرکت شانه و کاهش قدرت و عملکرد آن شود.
- محدودیت در حرکت: پارگی روتاتور کاف می‌تواند باعث محدودیت در حرکت شانه شود. شما ممکن است دشواری در حرکت کردن بازوی خود در جهت‌های مختلف، به ویژه حرکت بالاگردنی (به سوی بالا) داشته باشید.
- صداهای خارجی: در برخی موارد، ممکن است وقتی حرکت می‌دهید صداهای خارجی مانند خراشیدن، خش خش وجود داشته باشد. این ممکن است نشان دهنده وجود پارگی روتاتور کاف باشد.
- تورم و التهاب: در بعضی از موارد، پارگی روتاتور کاف می‌تواند منجر به تورم و التهاب در منطقه شانه شود. این ممکن است باعث محدودیت حرکت و ایجاد درد بیشتر شود.
اگر شما علائمی که به پارگی روتاتور کاف اشاره می‌کنند را تجربه می‌کنید، توصیه می‌شود که به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما می‌تواند با استفاده از تاریخچه بالینی، ارزیابی جسمانی و تست‌های تصویری مانند آندوسکوپی و آزمون‌های تصویربرداری، تشخیص را تأیید یا رد کند و برنامه درمانی مناسب را برای شما تعیین کند.
درباره فیزیوتراپی دست چگونه انجام می شود بخوانید.
پارگی روتاتور کاف در ناحیه شانه چگونه تشخیص داده می‌شود؟
تشخیص پارگی روتاتور کاف در ناحیه شانه معمولاً توسط پزشک ارتوپدیست، فیزیوتراپیست قابل انجام است. در اینجا چند روش تشخیصی رایج برای پارگی روتاتور کاف آورده شده است:
تاریخچه بالینی
پزشک با بررسی تاریخچه بیماری و علائم شما شروع به تشخیص می‌کند. او ممکن است از شما در مورد علائم، شدت درد، محدودیت حرکت، تاریخچه آسیب و فعالیت‌هایی که ممکن است باعث تروم شانه شده باشند، سوال بپرسد.
ارزیابی جسمانی
پزشک شما ممکن است ارزیابی جسمانی انجام دهد تا محدودیت حرکت، قدرت عضلات شانه و نقاط دردناک را بررسی کند. او ممکن است برخی از تست‌های جسمانی را برای شما تعیین کند، مانند تست قدرت عضلات روتاتور کاف و تست‌های جهت‌یابی.
آزمون‌های تصویربرداری
برای تأیید تشخیص پارگی روتاتور کاف، پزشک ممکن است از آزمون‌های تصویربرداری استفاده کند.
آندوسکوپی شانه
این آزمون از طریق وارد کردن یک دوربین کوچک (اندوسکوپ) از طریق یک برش کوچک در شانه صورت می‌گیرد. این روش به پزشک اجازه می‌دهد تا مستقیماً به داخل مفصل شانه نگاه کند و پارگی را تشخیص دهد.
آزمون‌های تصویربرداری مغناطیسی (MRI)، سونوگرافی و رادیوگرافی (X-ray) نیز می‌توانند برای تشخیص پارگی روتاتور کاف استفاده شوند.
با ترکیب این روش‌ها، پزشک می‌تواند تشخیص دقیق‌تری در مورد پارگی روتاتور کاف شانه در ناحیه شانه شما بگذارد و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.
راه‌های درمان پارگی روتاتور کاف در شانه
درمان پارگی روتاتور کاف شانه معمولاً به دو شیوه ترمیمی (Conservative) و جراحی (Surgical) تقسیم می‌شود. انتخاب روش درمانی مناسب بر اساس شدت پارگی، سطح عملکرد شانه، سن، فعالیت‌های روزانه و ترجیحات شخصی شما صورت می‌گیرد. در ادامه، روش‌های درمانی معمول برای پارگی روتاتور کاف شانه را شرح می‌دهیم:
درمان ترمیمی (Conservative Treatment)
- استراحت: استراحت کافی و جلوگیری از فعالیت‌هایی که ممکن است باعث تحریک و تشدید درد شوند، مهم است.
- فیزیوتراپی: جلسات فیزیوتراپی با هدف تقویت عضلات روتاتور کاف، بهبود حرکت شانه، کاهش التهاب و درد، و افزایش عملکرد شانه می‌تواند مفید باشد. این شامل تمرینات تقویتی، کششی، آب درمانی، ماساژ، الکتروتراپی و استفاده از گرما و سرما می‌شود.
- داروها: ممکن است پزشک شما داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) را تجویز کند تا التهاب و درد شما را کاهش دهد.
درمان جراحی (Surgical Treatment)
- جراحی باز (Open Surgery): در این روش، پزشک یک برش بزرگ در ناحیه شانه ایجاد می‌کند و پارگی را ترمیم می‌کند. این روش در موارد پارگی‌های بزرگ، پیچیده یا طولانی مدت مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- جراحی آرتروسکوپیک (Arthroscopic Surgery): در این روش، پزشک از طریق برش‌های کوچک و با استفاده از یک دوربین مینیاتوری (آرتروسکوپ) و ابزارهای کوچک، پارگی را ترمیم می‌کند. این روش غالباً به عنوان روش اولیه درمان پارگی روتاتور کاف استفاده می‌شود.
بعد از جراحی، فیزیوتراپی معمولاً توصیه می‌شود تا عضلات و عملکرد شانه را بهبود بخشد و بازگشت به فعالیت‌های روزمره را تسهیل کند.
مهم است که با پزشک خود در مورد گزینه‌های درمانی ممکن، تفاوت‌ها، مزایا و معایب هر گزینه صحبت کنید و تصمیم درمانی مناسب برای شرایط خاص خودتان را بگیرید.
فیزیوتراپی پارگی روتاتور کاف شانه چگونه انجام می شود؟
فیزیوتراپی برای پارگی روتاتور کاف شانه به منظور تقویت عضلات، بهبود حرکت شانه، کاهش التهاب و درد، و افزایش عملکرد شانه انجام می‌شود. روش‌های مختلفی در فیزیوتراپی برای درمان پارگی روتاتور کاف شانه استفاده می‌شود. در ادامه، روش‌های معمول فیزیوتراپی برای پارگی روتاتور کاف شانه را توضیح می‌دهیم:
- تمرینات تقویتی: تمرینات تقویتی معمولاً برای تقویت عضلات روتاتور کاف و عضلات محیطی شانه به کار می‌روند. این تمرینات می‌توانند شامل تمرینات با وزن بدن، تمرینات با دستگاه‌های مقاومتی (مانند دمبل، ماشین وزنه) و تمرینات با لوازم و وسایل مخصوص (مانند مچ‌بند و ترمز) باشند.
- تمرینات انعطاف‌پذیری: تمرینات انعطاف‌پذیری می‌توانند حرکت و انعطاف پذیری شانه را بهبود بخشند. این شامل تمرینات استرچینگ، مثل استرچینگ عضلات شانه و آرنج، استرچینگ تورمی، و تمرینات موبیلیزاسیون مفاصل است.
- ماساژ: ماساژ ممکن است به عنوان بخشی از برنامه فیزیوتراپی برای پارگی روتاتور کاف شانه استفاده شود. ماساژ می‌تواند به کاهش التهاب، بهبود جریان خون، و کاهش درد کمک کند.
- الکتروتراپی: الکتروتراپی شامل استفاده از جریان‌های الکتریکی به منظور کاهش درد، کاهش التهاب و تسهیل درمان است. این شامل تکنیک‌هایی مانند تنس برقی، الکترواستیمولاسیون و الکتروتراپی اولتراسونیک می‌شود.
سخن پایانی
پزشک یا فیزیوتراپیست شما بر اساس شرایط خاص شما، یک برنامه فیزیوتراپی ترتیب خواهد داد که شامل تمرینات مختلف است که نیز باید توسط فیزیوتراپیست حرفه‌ای و متخصص در این حوزه (فیزیوتراپی رادین بهترین فیزیوتراپی تهران) انجام شود. آنها می‌توانند برنامه درمانی شخصی‌سازی شده براساس شرایط خاص شما تهیه کنند و شما را در طول فرایند درمان هدایت کنند. همچنین، حتماً با پزشک خود مشورت کنید و نظرات و دستورالعمل‌های آنها را رعایت کنید.
