half logo

نوروم مورتون (درد، گرفتگی و گزگز انگشتان پا) چیست؟

نوروم مورتون یک حالت پزشکی است که بر اثر فشار و تحریک عصب مورتون در انگشتان پا به وجود می آید. این عصب در طول پا از بین انگشتان پا عبور می کند و زمانی که فشار یا فشار زیادی بر روی عصب وارد می شود، علائم نوروم مورتون شامل درد، گرفتگی و گزگز انگشتان پا را ایجاد می کند. نوروم مورتون ممکن است با علائمی همچون درد شدید و تیز در انگشتان پا، احساس سوزش و سوزن‌زدگی در انگشتان پا، احساس گرمی یا سرما در انگشتان پا و تغییر در حس و حالت پوست اطراف انگشتان پا همراه باشد.
علل نوروم مورتون
زمان مطالعه: 7 دقیقه

نوروم مورتون (درد، گرفتگی و گزگز انگشتان پا) چیست؟

نوروم مورتون یک حالت پزشکی است که بر اثر فشار و تحریک عصب مورتون در انگشتان پا به وجود می آید. این عصب در طول پا از بین انگشتان پا عبور می کند و زمانی که فشار یا فشار زیادی بر روی عصب وارد می شود، علائم نوروم مورتون شامل درد، گرفتگی و گزگز انگشتان پا را ایجاد می کند.

اصلی‌ترین علت نوروم مورتون فشار طولانی مدت بر روی عصب مورتون است. این فشار ممکن است به دلیل عوامل مختلفی ایجاد شود، از جمله:

  • فشار مکرر و مداوم بر روی پا به علت استفاده بیش از حد از کفش‌های تنگ و نامناسب.
  • التهاب و تورم عصب به دلیل آسیب یا عفونت.
  • تشکیل تومورهای عصبی یا ضایعات سیستم عصبی.
  • نوروم مورتون ممکن است با علائمی همچون درد شدید و تیز در انگشتان پا، احساس سوزش و سوزن‌زدگی در انگشتان پا، احساس گرمی یا سرما در انگشتان پا و تغییر در حس و حالت پوست اطراف انگشتان پا همراه باشد.

در صورت بروز علائم نوروم مورتون، مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیقی برای علت آن قرار داده شود و درمان مناسبی به شما تجویز شود.

گزگز انگشتان پا

علل نوروم مورتون

نوروم مورتون اغلب به دلیل فشار و تحریک مکرر بر روی عصب مورتون در انگشتان پا ایجاد می شود. عوامل و شرایطی که می‌توانند منجر به ایجاد نوروم مورتون شوند، عبارتند از:

  • فشار مکرر و تکراری: استفاده بیش از حد از کفش‌های تنگ، بلند پاشنه یا بدون پشتیبانی مناسب می تواند فشار مکرر و تکراری بر روی عصب مورتون ایجاد کند.
  • تورم و التهاب: عواملی مانند آسیب، ضربه، ترمیم ناصحیح شکستگی استخوان، التهاب پیشرفته مفصل پا (مانند آرتریت روماتوئید) و عفونت می توانند باعث تورم و التهاب عصب مورتون شوند.
  • تغییرات ساختاری: ممکن است تغییرات ساختاری در پا مانند پیچیدگی عصب‌ها، تومورهای عصبی، پیچیدگی آرتریال و ورم توموری باعث فشار و تحریک مکرر بر روی عصب مورتون شوند.
  • عوامل زمینه‌ای: عواملی مانند بیماری‌های دیابت، چاقی، پیامدهای جراحی پا و تغییرات طبیعی پا می توانند خطر ابتلا به نوروم مورتون را افزایش دهند.

با توجه به علل مختلف نوروم مورتون، مهم است که به پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیقی برای علت شما قرار داده شود و طرح درمان مناسبی برای شما تعیین شود.

درباره فیزیوتراپی پا بخوانید.

علائم بیماری نوروم مورتون

نوروم مورتون ممکن است با علائم و نشانه‌های زیر همراه باشد:

  • درد: درد شدید و تیز در انگشتان پا، به خصوص بین انگشتان سوم و چهارم، از جمله نشانه اصلی نوروم مورتون است. این درد ممکن است برای کمترین فشارها و تحریکاتی که بر روی عصب مورتون اعمال می‌شود، شدیدتر شود و به صورت حمله‌ای یا مزمن ظاهر شود.
  • گرفتگی و فشار: حس گرفتگی و فشار در انگشتان پا نیز از علائم نوروم مورتون است. بطور کلی، فشار یا فشار زیاد بر روی عصب مورتون باعث تحریک و بروز این علائم می‌شود.
  • گزگزی و سوزش: حس گزگزی، سوزش و سوزن‌زدگی در انگشتان پا نیز ممکن است در نوروم مورتون دیده شود. این حساسیت و احساس غیرطبیعی می‌تواند بر اثر تحریک عصب مورتون ناشی شود.
  • تغییرات حسی و حالت پوست: در برخی موارد، نوروم مورتون می‌تواند منجر به تغییرات در حس (احساس کمتر یا احساس غیرطبیعی) و حالت پوست در انگشتان پا گردد. ممکن است حساسیت به لمس کاهش یابد و پوست در این منطقه غیرطبیعی تغییر کند.

مهم است بدانید که نمی‌توان بر اساس علائم بالا تشخیص قطعی نوروم مورتون را قرار داد؛ لذا مراجعه به پزشک تخصصی، مانند جراح یا متخصص عصب‌شناسی، جهت تشخیص دقیق و درمان مناسب الزامی است.

درباره علت داغ شدن کف پا بخوانید.

نحوه تشخیص نوروم مورتون

چه کسانی بیشتر در معرض ابتلا به نوروم مورتون هستند؟

ابتلا به نوروم مورتون می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما برخی از عوامل می‌توانند احتمال بروز آن را بیشتر کنند. افراد زیر در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به نوروم مورتون هستند:

  • جنسیت: زنان به طور کلی بیشتر از مردان در معرض این بیماری قرار می‌گیرند.
  • فشار مکرر بر روی پا: استفاده بیش از حد از کفش‌های تنگ و نامناسب، پاشنه بلندها یا بدون پشتیبانی مناسب می‌تواند باعث افزایش فشار مکرر بر روی عصب مورتون شود و ریسک ابتلا را افزایش دهد.
  • اختلالات انگشتان پا: افرادی که اختلالاتی در ساختار یا طبیعت انگشتان پا دارند، مانند پیچیدگی عصب‌ها، پیامدهای جراحی پا، تغییرات طبیعی پا و پیچیدگی آرتریال، در خطر بیشتری برای نوروم مورتون قرار دارند.
  • بیماری‌ها و شرایط زمینه‌ای: بیماری‌هایی مانند دیابت، چاقی، آرتریت روماتوئید و سایر بیماری‌های عصبی می‌توانند باعث افزایش خطر ابتلا به نوروم مورتون شوند.
  • فعالیت‌های ورزشی یا شغلی: افرادی که به طور مکرر و با قدرت بالا فعالیت‌های ورزشی یا شغلی انجام می‌دهند که فشار زیادی بر روی پا و انگشتان پا اعمال می‌کند، ممکن است در خطر بیشتری برای نوروم مورتون باشند.

مهم است بدانید که این فاکتورها تنها عواملی هستند که ممکن است خطر ابتلا به نوروم مورتون را افزایش دهند و هر فردی ممکن است بدون وجود این عوامل نیز به این بیماری مبتلا شود.

درباره شکستگی کف پا بخوانید.

نحوه تشخیص نوروم مورتون

فیزیوتراپی برای درمان نوروم مورتون

تشخیص نوروم مورتون معمولاً توسط پزشک تخصصی مانند جراح یا متخصص عصب‌شناسی قابل انجام است. برای تشخیص نوروم مورتون، مراحل زیر ممکن است انجام شود:

بررسی علائم و تاریخچه بیماری

 پزشک ابتدا مصاحبه‌ای با شما خواهد داشت تا درباره علائمی که تجربه می‌کنید و تاریخچه بیماریتان مطلع شود. این شامل نوع و شدت درد، زمان بروز علائم، فعالیت‌هایی که ممکن است علائم را تحریک کنند و تاثیر علائم بر روزمره شما می‌شود.

بررسی بالینی

 پزشک انگشتان پا و قوس پا را بررسی می‌کند و به دنبال علائمی مانند تورم، قرمزی، تغییرات در حس و حالت پوست، نشانه‌های دیگر می‌گردد.

آزمایش‌های تشخیصی

 برخی آزمایش‌های تشخیصی ممکن است برای تایید تشخیص نوروم مورتون انجام شود. این آزمایش‌ها ممکن است شامل آزمایش عصب‌شناسی برای بررسی عملکرد عصب مورتون، آزمایش‌های تصویربرداری مانند ایکوگرافی و رادیوگرافی برای تشخیص تغییرات ساختاری در پا و استفاده از امواج فراصوت برای تشخیص تغییرات طبیعی پا می‌شود.

آزمایش‌های تحریکی

در ادامه میتوانید با ویدیو و فیلم کوتاهی در مورد نوروم مورتون (درد، گرفتگی و گزگز انگشتان پا) آشنا شوید.

نمایش ویدیو درباره نوروم مورتون

 برخی از آزمایش‌های تحریکی نوروم مورتون شامل تحریک الکتریکی عصب مورتون و اندازه‌گیری زمان پاسخ عصبی ممکن است.

با توجه به نتایج این مراحل بررسی، پزشک قادر خواهد بود تشخیص نوروم مورتون را قرار داده و طرح درمانی مناسب را تعیین کند.

روش های درمان نوروم مورتون

درمان نوروم مورتون به طور کلی به دو روش تقسیم می‌شود: درمان غیرجراحی و درمان جراحی. روش درمانی مورد استفاده بستگی به شدت علائم، عوارض و پاسخ بیمار به درمان‌های غیرجراحی دارد. در ادامه، روش‌های درمانی برای نوروم مورتون را توضیح می‌دهیم:

علل نوروم مورتون

درمان غیرجراحی

  • تغییرات در کفش: استفاده از کفش‌هایی با حجم بزرگتر، قسمت جلویی فضای بیشتری دارند و فشار کمتری روی انگشتان پا اعمال می‌کنند.
  • استفاده از بانداژ و پد: استفاده از بانداژ و پد مناسب در مناطقی که فشار بیشتری روی عصب مورتون اعمال می‌شود، می‌تواند تسکین بخش‌هایی از علائم باشد.
  • داروها: استفاده از ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن و ناپروکسن برای کاهش التهاب و درد، و استفاده از مهارکننده‌های عصبی مانند گاباپنتین و پرگابالین برای کاهش درد و تسکین علائم.
  • فیزیوتراپی: تمرینات تقویتی و کششی، ماساژ و تکنیک‌های دیگر فیزیوتراپی ممکن است بهبودی در علائم نوروم مورتون را ایجاد کنند. در مورد فیزیوتراپی مچ پا بیشتر بخوانید…
  • تزریق‌های محلی: تزریق کورتیکواستروئیدها و آناستزیک‌ها به منطقه عصبی مورتون ممکن است در کاهش التهاب و درد مؤثر باشند.

درمان جراحی

  • جراحی دیکومپرسیون: در این روش جراحی، فشار و فشرده‌سازی بر روی عصب مورتون کاهش می‌یابد. این شامل برش عضلات، بازسازی ساختارهای تحت‌التیامی و آزادسازی عصب مورتون است.
  • جراحی تغییر مسیر عصبی: در برخی موارد، عصب مورتون از طریق جراحی به مسیر جدیدی هدایت می‌شود تا فشار و تحریک کمتری روی آن وارد شود.

مهم است که درمان نوروم مورتون توسط پزشک متخصص نظارت شود و روش درمانی مناسب بر اساس شدت علائم و وضعیت بیمار انتخاب شود.

نحوه تشخیص نوروم مورتون

فیزیوتراپی نوروم مورتون

فیزیوتراپی می‌تواند در درمان نوروم مورتون مفید باشد و علائم را تسکین دهد. در زیر تکنیک‌ها و خدماتی که ممکن است در فیزیوتراپی برای درمان نوروم مورتون استفاده شوند، ذکر شده است:

  • تمرینات تقویتی و کششی: فیزیوتراپی می‌تواند تمریناتی مانند تمرینات تقویت عضلات پا، انعطاف‌پذیری و کشش عضلات، تمرینات تعادل و استحکام را در نظر بگیرد. این تمرینات بهبود عملکرد و قدرت عضلات و کاهش فشار و تحریک بر روی عصب مورتون را هدف دارند.
  • ماساژ: ماساژ موضعی و تکنیک‌های ماساژ می‌توانند به کاهش التهاب، بهبود جریان خون و کاهش درد کمک کنند. ماساژ می‌تواند به صورت خفیف و فشار کمتری روی منطقه عصبی مورتون اعمال شود.
  • تکنیک‌های الکترودیاگنوزیس (Electrodiagnosis): این تکنیک‌ها شامل استفاده از جریان الکتریکی برای تشخیص و درمان است. مثلاً تحریک الکتریکی عصب مورتون می‌تواند به تسکین درد و بهبود عملکرد عصبی کمک کند.
  • استفاده از مدالیته درد (Pain Modulation): تکنیک‌هایی مانند تحریک الکتریکی عصبی تکراری (TENS) و استفاده از گرما و سرما، می‌توانند به کاهش درد و تسکین علائم نوروم مورتون کمک کنند.
  • آموزش و تغییر الگوهای حرکتی: فیزیوتراپی می‌تواند به شما الگوهای حرکتی صحیح را آموزش دهد تا فشار و تحریک بر روی عصب مورتون کاهش یابد. این شامل تغییر در راه رفتن، حرکات روزانه و استفاده از کفش‌های مناسب است.

تکنیک‌ها و خدمات دقیق فیزیوتراپی برای درمان نوروم مورتون بستگی به وضعیت و نیازهای خاص هر بیمار دارد. بهتر است با متخصص فیزیوتراپی مشورت کنید تا برنامه درمانی مناسب برای شما تعیین شود.

سخن پایانی

برای بهبود و درمان نوروم مورتون فیزیوتراپی نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. فیزیوتراپی شامل تمرینات و تکنیک‌های تقویتی و انعطاف‌پذیری است که بهبود را تسریع می‌کند و به کاهش علائم و درد کمک می‌کند. معمولاً فیزیوتراپیست تمرینات خاصی را برای شما تعیین می‌کند که باید به صورت منظم انجام دهید. شما می توانید با کلینیک تخصصی رادین تماس حاصل فرمایید تا با رزرو وقت با همکاری کادر مجرب مجموعه به بهبود خود با تکنیک ها و مجهزترین تجهیزات سرعت بخشید.

شما می‌توانید برای اطلاعات بیشتر و دریافت نوبت با کلینیک فیزیوتراپی رادین در تماس باشید

0 0 رای ها
امتیاز این مطلب
guest

0 نظرات
بیشترین رأی
تازه‌ترین قدیمی‌ترین
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

فهرست مطالب

دیگر مقالات آموزشی

اولتراسوند تراپی چیست؟ اولتراسوند تراپی در فیزیوتراپی

زمان مطالعه: 10 دقیقه اولتراسوند تراپی، یا همان درمان با استفاده از امواج فراصوتی، یک روش درمانی غیرتهاجمی است که برای درمان برخی از بیماری ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش، امواج فراصوتی با فرکانس بالا به بدن انسان انتقال داده می‌شوند.

در القا آلتراسوند تراپی، یک دستگاه القایی مانند ترانسدیوسر (یک دستگاه که امواج فراصوتی را تولید می‌کند) بر روی پوست قرار می‌گیرد. این امواج فراصوتی به داخل بافت‌های بدن نفوذ کرده و باعث ایجاد تغییرات فیزیولوژیکی در سلول‌ها و بافت‌ها می‌شوند.

درمان تنیس البو از طریق فیزیوتراپی چگونه است؟

زمان مطالعه: 10 دقیقه درمان تنیس البو یا آرنج تنیس با استفاده از فیزیوتراپی یک روش کارآمد است که به شما کمک می‌کند درد را کاهش دهید، عملکرد خود را بهبود بخشید و به فعالیت‌های روزمره خود بازگردید. این درمان شامل تمرینات تقویتی و کششی، تکنیک‌های اصلاحی و درمان‌های فیزیکی می‌شود که توسط فیزیوتراپیست مجرب و متخصص (فیزیوتراپی رادین) انجام می‌شود.

بیماری شانه یخ زده یا فروزن شولدر چیست؟

زمان مطالعه: 8 دقیقه بیماری شانه یخ زده یا فروزن شولدر(شانه منجمد)، به وضعیتی گفته می‌شود که در آن حرکت شانه محدود شده و آزادی حرکت در این مفصل کاهش می‌یابد. در این حالت، شانه به صورتی قفل می‌شود و اشخاص مبتلا نمی‌توانند آن را به طور طبیعی حرکت دهند. این بیماری به دلایل مختلفی مانند التهاب مفصل، آسیب ناشی از ضربه یا عفونت رخ می‌دهد.

علامت‌های اصلی بیماری شانه منجمد شامل درد شدید در منطقه شانه، کاهش قابل‌ملاحظه در حرکت شانه به طور عمودی و افقی، و محدودیت در قدرت و عملکرد شانه است. این بیماری معمولاً در طول چند ماه تا چند سال تدریجاً تشدید می‌شود و سپس بهبود می‌یابد.

فیزیوتراپی گرفتگی عضلات یا اسپاسم عضلانی

زمان مطالعه: 10 دقیقه فیزیوتراپی گرفتگی عضلات یا اسپاسم عضلانی با چه روش هایی صورت می گیرد و چقدر موثر است؟ اسپاسم عضلانی یا گرفتگی عضلات به وضعیتی اطلاق می‌شود که عضلات به طور ناخواسته دچار گرفتگی می شوند و تنش متناوب و ناخواسته دارند. این وضعیت می‌تواند به صورت موقتی و یا مزمن اتفاق بیفتد و می‌تواند در هر بخش از بدن رخ دهد. علل اسپاسم عضلانی می‌تواند شامل عوامل فیزیکی، عصبی، مزمن، استرس و روانشناختی باشد.

رزرو نوبت، مشاوره رایگان