استئوتومی چیست؟ فیزیوتراپی استئوتومی​

استئوتومی (Osteotomy) و فیزیوتراپی استئوتومی یک روش جراحی است که در آن جهت تصحیح شکل و موقعیت استخوان‌ها استفاده می‌شود و معمولاً در روش‌های درمانی برای بیمارانی که مشکلات عضلانی-اسکلتی دارند مورد استفاده قرار می‌گیرد. هدف اصلی استئوتومی تغییر محور بارگیری استخوان است تا بارگیری مناسب و توازن در سیستم عضلانی-اسکلتی ایجاد شود. این روش می‌تواند در درمان بیمارانی که مشکلات بارگیری در مفاصل، انحراف‌های استخوانی، ناهنجاری‌ها در مفصل وجود دارد، به کار رود.
عمل استئوتومی زانو
زمان مطالعه: 12 دقیقه

استئوتومی چیست؟ فیزیوتراپی استئوتومی

استئوتومی (Osteotomy) یک روش جراحی است که در آن جهت تصحیح شکل و موقعیت استخوان‌ها استفاده می‌شود و معمولاً در روش‌های درمانی برای بیمارانی که مشکلات عضلانی-اسکلتی دارند مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در این مقاله به استئوتومی و نقش فیزیوتراپی بعد و برای استئوتومی میپردازیم.

هدف اصلی استئوتومی تغییر محور بارگیری استخوان است تا بارگیری مناسب و توازن در سیستم عضلانی-اسکلتی ایجاد شود. این روش می‌تواند در درمان بیمارانی که مشکلات بارگیری در مفاصل، انحراف‌های استخوانی، ناهنجاری‌ها در مفصل وجود دارد، به کار رود.

در استئوتومی، جراح ابتدا استخوان مورد نظر را برش می‌دهد و سپس آن را در یک زاویه مورد نظر جابجا می‌کند و در نهایت با استفاده از پیچ‌ها و پلاک‌ها استخوان را در موقعیت جدید ثابت می‌کند. این روش می‌تواند در استخوان‌های مختلف بدن مانند استخوان فمور (ران)، استخوان تیبیا (ساق پا) و استخوان آرنج استفاده شود.

قبل از انجام استئوتومی، بیمار باید معاینه شده و تحت ارزیابی کامل قرار گیرد. همچنین، جراح باید با دقت بالینی و تصویربرداری مناسب موقعیت و شکل استخوان را تشخیص دهد تا بتواند به طور دقیق محور بارگیری را تغییر دهد.

بعد از جراحی استئوتومی، فرآیند بازسازی استخوان و بازگشت به فعالیت‌های روزمره در طول چند ماه طول خواهد کشید. پس از جراحی، بیمار باید به برنامه تمرینات فیزیوتراپی متعهد شود تا استحکام استخوان و عضلات بهبود یابد و بازگشت به فعالیت‌های عادی امکان‌پذیر شود.

استئوتومی یک روش جراحی پیچیده است و نیازمند تجربه و مهارت جراح حاذق است. قبل از تصمیم‌گیری درباره انجام استئوتومی، بهتر است با پزشک متخصص مشورت کنید و در مورد مزایا، معایب، و جزئیات جراحی مطلع شوید.

عمل استئوتومی

عمل استئوتومی زانو

عمل استئوتومی زانو یک روش جراحی است که در آن استخوان‌های زانو به طور قطعه‌بندی شده و موقعیت آن‌ها تغییر می‌کند. این روش برای تصحیح مشکلاتی مانند انحراف‌ها، ناهنجاری‌ها و عدم توازن در استخوان‌های زانو استفاده می‌شود.

در عمل استئوتومی زانو، جراح ابتدا برش‌هایی در استخوان‌های زانو می‌دهد. سپس استخوان را به طور دقیق در زاویه مورد نظر جابجا می‌کند. این تغییر موقعیت استخوان‌ها می‌تواند برای تصحیح انحراف‌ها، تحریک رشد استخوان در جایگاه صحیح و بهبود توازن عضلانی-اسکلتی زانو مفید باشد.

عمل استئوتومی زانو ممکن است در موارد زیر استفاده شود:

  • انحراف‌های زانو: اگر زانو به داخل (varus) یا به بیرون (valgus) انحراف دارد، استئوتومی زانو می‌تواند برای تصحیح آن استفاده شود.
  • ناهنجاری‌های زانو: در برخی موارد، استخوان‌های زانو ممکن است شکل یا موقعیت ناهنجاری داشته باشند. استئوتومی زانو می‌تواند برای تصحیح این ناهنجاری‌ها استفاده شود.
  • عدم توازن عضلانی-اسکلتی: در برخی موارد، عدم توازن عضلانی-اسکلتی زانو می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند خستگی، درد و ناهمواری در حرکت شود. با جابجایی محور بارگیری استخوان‌ها، توازن در سیستم عضلانی-اسکلتی زانو بهبود می‌یابد.

با انجام عمل استئوتومی زانو، بیمار باید به برنامه تمرینات فیزیوتراپی پس از جراحی تعهد کند. این تمرینات بهبود استحکام استخوان‌ها و عضلات را تسریع کرده و به بازگشت به فعالیت‌های روزمره کمک می‌کنند. همچنین، پس از عمل استئوتومی زانو، ممکن است نیاز به استفاده از وسایل کمکی مانند عصاها در مرحله اولیه بازگشت به فعالیت‌های روزانه وجود داشته باشد.

نمایش ویدیو درباره فیزیوتراپی پس از عمل استئوتومی

عمل استئوتومی لگن

عمل استئوتومی لگن یک روش جراحی است که در آن استخوان لگن (پَلوییس) یا استخوان هومر (استخوان باسن) به طور قطعه‌بندی شده و موقعیت آن تغییر می‌کند. این روش جراحی برای تصحیح مشکلاتی مانند انحراف‌ها، ناهنجاری‌ها و عدم توازن در استخوان‌های لگن استفاده می‌شود.

عمل استئوتومی لگن ممکن است در موارد زیر استفاده شود:

  • انحراف‌های لگن: اگر لگن به داخل (varus) یا به بیرون (valgus) انحراف دارد، استئوتومی لگن می‌تواند برای تصحیح آن استفاده شود.
  • ناهنجاری‌های لگن: در برخی موارد، استخوان لگن ممکن است ناهنجار شکل یا موقعیت داشته باشد. استئوتومی لگن می‌تواند برای تصحیح این ناهنجاری‌ها و بهبود توازن در استخوان‌های لگن استفاده شود.
  • عدم توازن عضلانی-اسکلتی: در برخی موارد، عدم توازن عضلانی-اسکلتی لگن می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند درد، ناهمواری در حرکت و عدم توازن در مفاصل باشد. با جابجایی محور بارگیری استخوان لگن، توازن در سیستم عضلانی-اسکلتی بهبود می‌یابد.

در عمل استئوتومی لگن، جراح ابتدا برش‌هایی در استخوان لگن یا استخوان هومر می‌دهد. سپس استخوان را به طور دقیق در زاویه مورد نظر جابجا می‌کند. این تغییر موقعیت استخوان‌ها می‌تواند برای تصحیح انحراف‌ها، تحریک رشد استخوان در جایگاه صحیح و بهبود توازن عضلانی-اسکلتی لگن مفید باشد.

پس از عمل استئوتومی لگن، بیمار باید به برنامه تمرینات فیزیوتراپی پس از جراحی تعهد کند. این تمرینات بهبود استحکام استخوان‌ها و عضلات را تسریع کرده و به بازگشت به فعالیت‌های روزمره کمک می‌کنند. همچنین، پس از عمل استئوتومی لگن، ممکن است نیاز به استفاده از وسایل کمکی مانند عصاها در مرحله اولیه بازگشت به فعالیت‌های روزانه وجود داشته باشد.

درباره درد لگن در زنان بخوانید.

عمل استئوتومی فک

عمل استئوتومی فک

عمل استئوتومی فک یک روش جراحی است که در آن استخوان‌های فک به طور قطعه‌بندی شده و موقعیت آن‌ها تغییر می‌کند. این روش جراحی برای تصحیح مشکلاتی مانند عدم هم‌ترازی فک‌ها، تنگی یا عرض زیاد فک، ناهنجاری‌های فکی و برخی مشکلات دیگر استفاده می‌شود.

عمل استئوتومی فک ممکن است در موارد زیر استفاده شود:

  • عدم هم‌ترازی فک‌ها: اگر فک‌ها در موقعیت ناهم‌ترازی قرار دارند (مانند برجستگی یا فک عقب‌تر)، استئوتومی فک می‌تواند برای تصحیح آن استفاده شود.
  • تنگی یا عرض زیاد فک: در برخی موارد، اندازه فک‌ها به صورت نامتناسب است و ممکن است فشار یا تنگی در منطقه دهان ایجاد شود. استئوتومی فک می‌تواند برای تعادل دادن به اندازه فک‌ها و بهبود عرض زیاد یا تنگی در دهان استفاده شود.
  • ناهنجاری‌های فکی: در برخی افراد، استخوان‌های فک شکل یا موقعیت ناهنجاری دارند. استئوتومی فک می‌تواند برای تصحیح این ناهنجاری‌ها و بهبود توازن و عملکرد فک استفاده شود.

عمل استئوتومی فک معمولاً تحت بیهوشی کامل انجام می‌شود. جراح در طی عمل، برش‌هایی در استخوان‌های فک می‌دهد و سپس استخوان‌ها را به طور دقیق در موقعیت مورد نظر قرار می‌دهد. پس از جراحی، بیمار نیاز به مراقبت و تمرینات فیزیوتراپی دارد تا بهبودی مناسب را تجربه کند.

درباره فیزیوتراپی فک بخوانید.

عمل استئوتومی انگشت پا

عمل استئوتومی پا

عمل استئوتومی انگشت پا یک روش جراحی است که در آن استخوان‌های انگشت پا قطعه بندی و موقعیت آن‌ها تغییر می‌کند. این روش جراحی برای تصحیح مشکلاتی مانند متورم مزمن، تغییر شکل انگشت پا، تنگی عضلات و برخی مشکلات دیگر استفاده می‌شود.

عمل استئوتومی انگشت پا ممکن است در موارد زیر استفاده شود:

  • تورم مزمن: در برخی افراد، انگشت پا ممکن است به دلیل تورم مزمن (انبساط طولانی مدت و ناهمواری در عروق و سیستم لنفاوی) به اندازه‌ی مناسب نتواند تغییر شکل دهد. استئوتومی انگشت پا می‌تواند برای کاهش تورم و بهبود عملکرد انگشت پا مفید باشد.
  • تغییر شکل انگشت پا: در برخی موارد، انگشت پا ممکن است به دلیل بیماری‌های مانند هالوکس واکلوکس (انحراف و تغییر شکل انگشتان پای پا) ناهمواری داشته باشد. استئوتومی انگشت پا می‌تواند برای تصحیح این تغییرات شکلی و بهبود قابلیت حرکت انگشت پا استفاده شود.
  • تنگی عضلات: در برخی افراد، عضلات اطراف انگشت پا ممکن است به دلیل تنش و تنگی، تحرک مناسب را نداشته باشند. با قطعه‌بندی استخوان‌های انگشت پا و تنظیم موقعیت آن‌ها، استئوتومی انگشت پا می‌تواند تنش عضلات را کاهش داده و تحرک طبیعی را بهبود بخشد.

در عمل استئوتومی انگشت پا، جراح برش‌هایی در استخوان‌های انگشت پا می‌دهد و سپس استخوان‌ها را به طور دقیق در موقعیت مورد نظر قرار می‌دهد. پس از جراحی، بسته به میزان و نوع عمل، بیمار نیاز به مراقبت و تمرینات فیزیوتراپی دارد تا بهبودی مناسب را تجربه کند.

عمل استئوتومی چانه

عمل استئوتومی چانه یا عمل جراحی جا به جایی استخوان‌های چانه، یک روش جراحی است که برای تصحیح مشکلات مربوط به ساختار و موقعیت استخوان‌های چانه استفاده می‌شود. این عمل ممکن است در مواردی مانند عدم هم‌ترازی چانه، اختلال در تعادل بین استخوان‌های چانه، ناهنجاری‌های ساختاری و برخی مشکلات دیگر انجام شود.

عمل استئوتومی چانه می‌تواند در موارد زیر استفاده شود:

  • عدم هم‌ترازی چانه: اگر استخوان‌های چانه در موقعیت ناهم‌ترازی قرار دارند، ممکن است نیاز به جابجایی و تغییر موقعیت آن‌ها باشد. استئوتومی چانه می‌تواند برای تصحیح عدم هم‌ترازی و بهبود توازن بین استخوان‌های چانه استفاده شود.
  • ناهنجاری‌های ساختاری: در برخی افراد، استخوان‌های چانه ممکن است شکل یا ساختاری ناهنجار داشته باشند. عمل استئوتومی چانه می‌تواند برای تصحیح این ناهنجاری‌ها و بهبود ساختار استخوان‌های چانه استفاده شود.
  • اختلال در تعادل استخوان‌های چانه: در برخی موارد، استخوان‌های چانه ممکن است به دلیل عوامل مانند تروما یا بیماری‌های مربوطه، تعادل خود را از دست داده باشند. استئوتومی چانه می‌تواند برای بازگرداندن تعادل استخوان‌های چانه و بهبود عملکرد آن‌ها استفاده شود.

در عمل استئوتومی چانه، جراح برش‌هایی در استخوان‌های چانه می‌دهد و سپس استخوان‌ها را به طور دقیق در موقعیت مورد نظر قرار می‌دهد. پس از جراحی، بسته به میزان و نوع عمل، بیمار نیاز به مراقبت و تمرینات فیزیوتراپی دارد تا بهبودی مناسب را تجربه کند.

موارد منع استفاده از استئوتومی

عمل استئوتومی ستون فقرات

عمل استئوتومی ستون فقرات یک روش جراحی است که برای تصحیح مشکلات ستون فقرات استفاده می‌شود. این عمل ممکن است در مواردی مانند انحرافات زیاد در ستون فقرات، آسیب‌هایی که به عصب‌ها و نخاع فشار وارد می‌کنند، تشدید درد کمر و مشکلات دیگر انجام شود.

عمل استئوتومی ستون فقرات می‌تواند در موارد زیر استفاده شود:

  • انحرافات ستون فقرات: در برخی افراد، ستون فقرات ممکن است انحرافات یا خمیدگی‌های زیادی داشته باشد. این مشکل می‌تواند به عنوان اسکولیوزیس (انحراف جانبی) یا کیفوزیس (انحراف خمیدگی به جلو) شناخته شود. عمل استئوتومی ستون فقرات می‌تواند برای تصحیح این انحرافات و بهبود شکل استوانه‌ای ستون فقرات استفاده شود.
  • تشدید درد کمر: در برخی موارد، مشکلات مربوط به ستون فقرات می‌تواند منجر به تشدید درد کمر شود. اگر علت درد کمر ارتباط مستقیم با مشکلات ستون فقرات داشته باشد، عمل استئوتومی ممکن است بهبود درد را به ارمغان بیاورد.
  • فشار بر عصب‌ها و نخاع: در بعضی موارد، انحرافات ستون فقرات می‌تواند فشار وارد بر عصب‌ها و نخاع شود و علائم مانند درد، احساس خنثی شدگی و کاهش عملکرد عصبی را ایجاد کند. با انجام عمل استئوتومی، فشار از روی عصب‌ها و نخاع برداشته می‌شود و بهبود علائم مربوطه ممکن است رخ دهد.

در عمل استئوتومی ستون فقرات، جراح بخش‌هایی از استخوان‌ها یا بافت‌های نرم ستون فقرات را بریده یا از بین می‌برد. هدف از این عمل جراحی، تصحیح موقعیت و شکل ستون فقرات است. بسته به نیازهای بیمار، جراحی ممکن است شامل تخلیه فضای بین مهره‌ها، تثبیت با استفاده از پیچ و تیتانیوم یا استفاده از سیستم‌های جراحی پیچیده‌تر باشد.

درباره سندروم مفصل فاست ستون فقرات بخوانید.

عمل استئوتومی برای انحراف پا

عمل استئوتومی برای تصحیح انحراف پا، معمولاً به عنوان عمل جراحی کورکورانه (Blind Cobbotomy) شناخته می‌شود. این روش جراحی برای تصحیح انحراف پا به دلیل اختلالات ستون فقرات مرتبط با آن استفاده می‌شود. در این روش، عمل جراحی بر روی استخوان‌ها و بافت‌های نرم در اطراف پا انجام می‌شود تا تصحیح انحراف کننده‌های استخوانی صورت گیرد.

هدف اصلی از عمل استئوتومی برای انحراف پا، تصحیح زاویه خمشی (Dorsiflexion) یا خمیدگی آن است. این انحراف ممکن است به علت عوامل مختلفی مانند اسپاستیسیته مرکزی (مختل شدن عملکرد مرکزی عضلات)، اختلالات عضلات و ارتباطات عصبی، یا مشکلات استخوانی مانند اسکلروزیس محیطی رخ دهد.

در عمل استئوتومی برای انحراف پا، جراح عمل جراحی را با استفاده از تصاویر رادیولوژیکی مانند اشعه X و MRI برنامه‌ریزی می‌کند. سپس با استفاده از تکنیک‌های جراحی، تنظیمات و تصحیح‌های لازم بر روی استخوان‌ها و بافت‌های نرم انجام می‌شود تا انحراف پا تصحیح شود. معمولاً در این جراحی، مهره‌های استخوانی مورد تصحیح قطع نمی‌شوند، بلکه با استفاده از تکنیک‌های خمش و تغییر شکل استخوان‌ها، تصحیح انحراف انجام می‌شود.

مراحل بعد از عمل استئوتومی برای انحراف پا شامل فرآیند بهبودی و تقویت عضلات پا می‌شود. فیزیوتراپی و تمرینات ورزشی می‌توانند بهبودی و استحکام پا را تسریع کنند.

موارد منع استفاده از استئوتومی

عمل استئوتومی ممکن است در برخی از موارد مانع از استفاده باشد. در زیر، تعدادی از موارد منع استفاده از استئوتومی را ذکر می‌کنیم:

وضعیت عمومی نامناسب

 اگر شما به طور کلی وضعیت عمومی نامطلوبی داشته باشید، اعم از بیماری‌های سیستمیک مهم یا عوارض جانبی جدی از داروها، عمل استئوتومی ممکن است مناسب نباشد.

فیزیوتراپی پس از استئوتومی

بیماری‌های عفونی

در حالتی که شما دچار بیماری عفونی هستید، انجام عمل جراحی ممکن است خطرات اضافی را به همراه داشته باشد. قبل از انجام عمل استئوتومی، باید از بیماری عفونی خود بهبود یابید.

مشکلات خونریزی

اگر شما دچار مشکلات خونریزی هستید، مانند اختلال در خونرسانی، نقص پلاکت‌ها یا مشکلات دیگر مرتبط با خون، عمل استئوتومی ممکن است خطرناک باشد. این عمل جراحی ممکن است باعث خونریزی بیشتر شود و مشکلات جدی تری را به همراه داشته باشد.

مشکلات قلبی و عروقی

 در صورت وجود بیماری‌های قلبی و عروقی جدی، انجام عمل استئوتومی ممکن است خطرناک باشد. این شامل بیماری‌هایی مانند آنژین، سکته قلبی، عروق کرونری بسته، نارسایی قلبی و مشکلات دیگر است. قبل از تصمیم‌گیری درباره عمل استئوتومی، باید با پزشک قلب و عروق خود مشورت کنید.

بارداری

 در دوران بارداری، عمل استئوتومی ممکن است غیرمجاز باشد. این عمل جراحی می‌تواند خطراتی برای جنین و مادر داشته باشد. در صورت بارداری، باید با پزشک خود در مورد جراحی صحبت کنید.

عوارض عمل استئوتومی

عمل استئوتومی، مانند هر عمل جراحی دیگری، ممکن است با برخی عوارض همراه باشد. در زیر، تعدادی از عوارض محتمل عمل استئوتومی را ذکر می‌کنیم:

  • خونریزی: خونریزی ممکن است در محل عمل جراحی رخ دهد. این خونریزی معمولاً ملایم است و توسط پزشک کنترل می‌شود. در برخی موارد نیاز به ترمیم جراحی بیشتر برای متوقف کردن خونریزی ممکن است وجود داشته باشد.-

  • عفونت: عفونت محل عمل جراحی یک عارضه نادر است، اما ممکن است رخ دهد. استفاده از ضدعفونی کننده‌ها و رعایت دستورات بهداشتی بعد از جراحی می‌تواند ریسک عفونت را کاهش دهد
  • التهاب: التهاب در محل عمل جراحی ممکن است رخ دهد. این مساله معمولاً با استفاده از داروهای ضد التهاب و دستورات پزشکی قابل مدیریت است.
  • عدم تحمل به بخشی از جراحی: در برخی موارد، بدن ممکن است به بخشی از جراحی واکنش نشان دهد. ممکن است علائمی مانند درد شدید، تورم زیاد، خونریزی به میزان غیرمعمول، عدم حرکت معمولی یا عدم تحمل به فشار رخ دهد.
  • عوارض بیهوشی: در صورت اجرای عمل تحت بیهوشی کلی، عوارض مربوط به بیهوشی نیز ممکن است رخ دهد. این عوارض شامل تهوع و استفراغ، خواب آلودگی، درد پس از بیدار شدن و مشکلات تنفسی می‌شوند.

مراقبت ‌های عمل استئوتومی

مراقبت‌های پس از عمل استئوتومی می‌تواند برای بهبود سریعتر و بهتر از عملیات بسیار مفید باشد. در ادامه، تعدادی از مراقبت‌های مهم پس از عمل استئوتومی را بررسی می‌کنیم:

  • تغذیه مناسب: توصیه می‌شود که در طول دوره بهبود بعد از عمل، تغذیه سالم و متعادلی را رعایت کنید. مصرف مواد غذایی غنی از پروتئین، ویتامین D و کلسیم می‌تواند به فرآیند بهبود و ترمیم استخوان‌ها کمک کند.
  • تثبیت محل عمل: پس از عمل، ممکن است نیاز به تثبیت منطقه استئوتومی و استفاده از فلزات، پوشش‌های محافظ یا چسب‌ها برای حفظ استحکام استئوتومی باشد. رعایت دستورات پزشک درباره استفاده از این مواد و تثبیت صحیح منطقه بسیار مهم است.
  • مراقبت از بخش جراحی: باید دستورات پزشک در مورد مراقبت از بخش جراحی را رعایت کنید. این شامل تغییر بانداژ، تمیز کردن محل جراحی، استفاده از ضدعفونی کننده‌ها و پیگیری منظم با پزشک درباره آن است.
  • فعالیت و استراحت مناسب: پس از عمل استئوتومی، ممکن است نیاز به استراحت و محدودیت فعالیت داشته باشید، به خصوص در مدت زمانی که استخوان‌ها در حال ترمیم هستند. با پزشک خود درباره برنامه فعالیت و استراحت صحیح در دوره بهبود مشورت کنید.
  • پیگیری پزشکی: پیگیری منظم و مراجعه به پزشک برای بررسی و ارزیابی پس از عمل بسیار مهم است. پزشک شما می‌تواند تغییرات محل عمل، پیشرفت ترمیم استخوان و عوارض محتمل را نظارت کند و دستورات لازم را ارائه دهد.
  • فیزیوتراپی: پس از عمل استئوتومی، فیزیوتراپی ممکن است برای بازگرداندن قدرت و حرکت طبیعی به استخوان‌ها و عضلات مجاور مورد نیاز باشد. پیروی از تمرینات و توصیه‌های فیزیوتراپیست می‌تواند بهبود را تسریع کند.

مهم است که همهٔ دستورات و توصیه‌های پزشک خود را به دقت رعایت کنید و در صورتی که هرگونه علامت نامطلوب یا مشکوکی را تجربه کنید، به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین، هرگونه سوال یا نگرانی دربارهٔ مراقبت‌های پس از عمل را با پزشک خود مطرح کنید.

فیزیوتراپی پس از عمل استئوتومی، فیزیوتراپی استئوتومی

پس از عمل استئوتومی، فیزیوتراپی می‌تواند بهبود سریعتر و بهتر از عملیات کمک کند. متخصصین فیزیوتراپی می‌توانند از روش‌های مختلفی برای تقویت عضلات، افزایش حرکت مفاصل و بهبود عملکرد استفاده کنند. به طور کلی، درمان فیزیوتراپی پس از عمل استئوتومی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

  • تمرین‌های قوه‌بخشی: این تمرین‌ها با هدف تقویت عضلات اطراف استخوان‌های مورد عمل انجام می‌شوند. این شامل تمرینات مقاومتی با وزن بدن یا از طریق استفاده از وزنه‌ها و دستگاه‌های تمرینی می‌شود.
  • تمرینات انعطاف‌پذیری: این تمرین‌ها به منظور افزایش انعطاف پذیری و دامنه حرکت در مفاصل انجام می‌شوند. متخصص فیزیوتراپی ممکن است از تمرینات استرچینگ، تمرینات گردشی و تمرینات مفصلی برای این منظور استفاده کند.
  • تمرینات تعادل و کنترل حرکت: این نوع تمرینات بهبود تعادل بدن و کنترل حرکت را هدف می‌گیرند. این تمرینات می‌توانند شامل تمرینات استاتیک و دینامیک تعادل، تمرینات تثبیتی و تمرینات پیچیده‌تری مانند تعادل روی تخته‌های تعادل باشند.
  • تمرینات کاربردی: این نوع تمرینات به شما کمک می‌کنند تا عملکرد روزمره‌تان را بهبود ببخشید. مثلاً تمریناتی که کمک می‌کنند تا بتوانید به خوبی راه بروید، در حرکت بنشینید یا اجسام را بردارید.
  • درمان تکنیک‌های دستی: متخصص فیزیوتراپی ممکن است از تکنیک‌های دستی مانند ماساژ، مانیپولاسیون مفاصل، تراکش عضلانی و روش‌های دیگر برای کاهش درد، التهاب و بهبود حرکت استفاده کند.

مهم است که درمان فیزیوتراپی پس از عمل استئوتومی بر اساس شرایط شما و توصیه‌های پزشک شما تعیین شود. همکاری با یک متخصص فیزیوتراپی حرفه‌ای(فیزیوتراپی رادین تهران) و پیگیری دقیق از توصیه‌ها و تمرینات درمانی مراقبت‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

  • مراقبت از بخش جراحی: پس از عمل استئوتومی، باید محل جراحی را با دقت تمیز کنید و دستورات پزشک را درباره تغییر بانداژ و مراقبت از جراحی رعایت کنید.
  • استفاده از طوقه یا قرقره: پزشک ممکن است طوقه یا قرقره را به شما توصیه کند تا استخوان‌ها را در محل عمل استئوتومی تثبیت کنید و به ترمیم آنها کمک کنید.
  • تمرینات فیزیکی: پس از عمل استئوتومی، متخصص فیزیوتراپی ممکن است برنامه‌ای از تمرینات فیزیکی برای تقویت عضلات، افزایش حرکت مفاصل و بهبود عملکرد بدن شما تهیه کند. این تمرینات شامل تمرینات قوه‌بخشی، تمرینات انعطاف‌پذیری، تمرینات تعادل و کنترل حرکت و تمرینات کاربردی می‌شود.
  • کنترل درد: در صورتی که بعد از عمل استئوتومی درد یا تورم شدیدی داشته باشید، باید به پزشک خود اطلاع دهید. پزشک ممکن است داروهای درد آور تجویز کند یا روش‌های دیگری برای کنترل درد به شما توصیه کند.
  • تغذیه مناسب: تغذیه سالم و متعادل می‌تواند به فرآیند بهبود و ترمیم استخوان‌ها کمک کند. مصرف مواد غذایی غنی از پروتئین، ویتامین D و کلسیم را در نظر بگیرید.
  • پیگیری پزشکی: پیگیری منظم با پزشک شما برای بررسی وضعیت ترمیم استخوان و ارزیابی پس از عمل بسیار مهم است. اگر هرگونه مشکل یا نگرانی دارید، باید به پزشک خود مراجعه کنید.

سخن پایانی

برای بهبود و درمان پس از جراحی  استئوتومی، فیزیوتراپی نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. فیزیوتراپی شامل تمرینات و تکنیک‌های تقویتی و انعطاف‌پذیری است که بهبود را تسریع می‌کند و به کاهش علائم و درد کمک می‌کند. معمولاً فیزیوتراپیست تمرینات خاصی را برای شما تعیین می‌کند که باید به صورت منظم انجام دهید. شما می توانید با کلینیک تخصصی رادین تماس حاصل فرمایید تا با رزرو وقت با همکاری کادر مجرب مجموعه به بهبود خود با تکنیک ها و مجهزترین تجهیزات سرعت بخشید.

شما می‌توانید برای اطلاعات بیشتر و دریافت نوبت با کلینیک فیزیوتراپی رادین در تماس باشید

0 0 رای ها
امتیاز این مطلب
guest

0 نظرات
بیشترین رأی
تازه‌ترین قدیمی‌ترین
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

دیگر مقالات آموزشی

بونیون یا بیماری هالوکس والگوس(انحراف شست پا) چیست؟

زمان مطالعه: 6 دقیقه بیماری هالوکس والگوس (Halox-Walgeist) یا انحراف شست پا، همچنین با نام بونیون (Bunion) شناخته می‌شود، یک مشکل پزشکی مرتبط با پا است. این مشکل در اثر تغییرات ساختاری در استخوان‌ها و مفاصل پا رخ می‌دهد.

بونیون معمولاً در پای بزرگ ایجاد می‌شود و به صورت یک توده مرزی یا تومور کوچک در ناحیه پای اول (ابتدایی) شکل می‌گیرد. در این حالت، انگشت شست و پا به سمت بیرون خم می‌شود و استخوان بزرگ پا (استخوان پهن پا) به داخل منحنی می‌شود. این ممکن است باعث ایجاد درد، التهاب و مشکلات در راه رفتن شود.

علت ایجاد بونیون معمولاً به عواملی نظیر استفاده مداوم از کفش‌های برش‌دار، فشار طولانی مدت بر ناحیه پای، تغییر ساختاری در استخوان‌ها و مفاصل پا و وراثت بر می‌گردد.

درمان بونیون معمولاً شامل استفاده از کفش‌های مناسب با فضای کافی برای انگشتان پا، استفاده از پشتیبان‌های ارتوپدیک، فیزیوتراپی و در موارد شدید‌تر، جراحی جهت برطرف کردن تغییرات ساختاری استخوان و مفاصل است.

نقرس چیست؟ علائم و درمان

زمان مطالعه: 4 دقیقه نقرس (Gout) یک نوع آرتروز است که می تواند به خاطر عوامل مختلفی مفصل و یا مفاصل بدن را درگیر کند. این عارضه غالبا پاها را درگیر کرده و علائم آن نیز در بیش تر مواقع در پاها نمایان می شود. ادامه بیشتر به نقرس، انواع آن و راه درمان آن خوایم پرداخت…

شکستگی ساق پا چیست؟ فیزیوتراپی شکستگی ساق پا

زمان مطالعه: 13 دقیقه شکستگی ساق پا چیست و فیزیوتراپی شکستگی ساق پا چگونه صورت می گیرد؟ شکستگی ساق پا می‌تواند به نوعی از شکستگی استخوان در ساق پا اطلاق شود. این شکستگی‌ها ممکن است در بخش‌های مختلف ساق پا اتفاق بیفتد، از جمله استخوان ساق بالا (فیبولا) و استخوان ساق پایین (تیبیا).

فیزیوتراپی در رفتگی کشکک زانو

زمان مطالعه: 10 دقیقه فیزیوتراپی در رفتگی کشکک زانو (Patellar dislocation)چگونه می تواند به این عارضه کمک کند. در رفتگی کشکک زانو یک وضعیت پزشکی است که در آن کشکک زانو از محل خود در آرایش زانویی خارج می‌شود. کشکک زانو (Patella) یا همان سر عضله ران، عضوی است که در جلوی زانو قرار دارد و در حرکت و عملکرد زانو نقش مهمی دارد.

در رفتگی کشکک زانو، کشکک زانو از محل خود خارج می‌شود و ممکن است به سمت داخل یا خارج زانو منحرف شود. این وضعیت معمولاً به علت ضربه، فعالیت‌های ورزشی شدید، تغییر ناگهانی در جهت حرکت یا ضعف عضلات اطراف زانو رخ می‌دهد.

رزرو نوبت، مشاوره رایگان