تشخیص زانوی آب آورده
ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما احتمالاً با یک شرح حال دقیق و معاینه فیزیکی شروع می‌کند. پس از آن احتمالاً به آزمایشاتی نیاز خواهید داشت تا بفهمید چه چیزی باعث تورم زانوی شما شده است.
تست‌های تصویربرداری
تست‌های تصویربرداری می‌توانند به نشان دادن محل مشکل کمک کنند. گزینه‌ها عبارت‌اند از:
اشعه ایکس. اشعه ایکس می‌تواند شکستگی یا دررفتگی استخوان‌ها را رد کند و مشخص کند که آیا آرتروز دارید یا خیر.
سونوگرافی. این آزمایش از امواج صوتی برای بررسی اختلالات مؤثر بر تاندون‌ها یا رباط‌ها استفاده می‌کند.
ام آر آی. با استفاده از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی قوی، MRI می‌تواند آسیب‌های تاندون، رباط و سایر آسیب‌های بافت نرم را که در اشعه ایکس قابل مشاهده نیستند، تشخیص دهد.
آسپیراسیون مفصل (آرتروسنتز)
یک سوزن برای خارج کردن مایع از داخل زانو استفاده می‌شود. سپس این مایع برای وجود موارد زیر بررسی می‌شود:
خون که ممکن است ناشی از جراحات یا اختلالات خونریزی باشد
باکتری‌هایی که ممکن است باعث عفونت شوند
مشکلات رایج در نقرس یا نقرس کاذب
درمانگر برای دریافت اطلاعات بیشتر از موارد زیر استفاده می‌کند:
آرتروسکوپی
ام آر آی
سونوگرافی
اشعه ایکس
درمان آب آوردن زانو
درمان بسته به علت تورم زانو، شدت آن و سابقه پزشکی شما متفاوت است. تمرینات فیزیوتراپی می‌تواند عملکرد و قدرت زانوی شما را بهبود بخشد. در برخی شرایط، زانوبند ممکن است مفید باشد.
جراحی آب آوردن زانو و روش‌های دیگر
برای درمان اصلی زانوی آب آورده و متورم ممکن است به موارد زیر نیاز داشته باشند:
آرتروسنتز. برداشتن مایع از زانو می‌تواند به کاهش فشار روی مفصل کمک کند. پس از برداشتن مقداری از مایع مفصلی، پزشک ممکن است برای درمان التهاب یک کورتیکواستروئید به مفصل تزریق کند.
آرتروسکوپی. یک لوله روشن (آرتروسکوپ) از طریق یک برش کوچک به مفصل زانو شما وارد می‌شود. ابزارهای متصل به آرتروسکوپ می‌توانند بافت شل را از بین ببرند یا آسیب زانوی شما را ترمیم کنند.
خود مراقبتی و آب آوردن زانو
مراقبت از خود در هنگام تورم زانو شامل موارد زیر است:
توقف تحرک. تا حد امکان از فعالیت‌های تحمل وزن خودداری کنید.
یخ و ارتفاع. برای کنترل درد و تورم، هر ۲ تا ۴ ساعت یک‌بار به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه روی زانوی خود یخ بمالید. وقتی روی زانوی خود یخ می‌گذارید، حتماً زانوی خود را بالاتر از سطح قلب خود بالا بیاورید. برای راحتی، بالش‌ها را زیر زانوی خود قرار دهید.
فشرده سازی. بستن زانو با باند کشی می‌تواند به کنترل تورم کمک کند.
مسکن‌ها. داروهای بدون نسخه مانند استامینوفن (تیلنول، سایرین) یا ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، دیگران) می‌توانند به کاهش درد زانو کمک کنند.
آماده شدن برای قرار ملاقات با پزشک
اگر اقدامات خو مراقبتی، مانند یخ و استراحت، علائم را بهبود نمی‌بخشد، به پزشک مراجعه کنید. اگر یکی از زانوها قرمز شد و در مقایسه با زانوی دیگر شما در لمس گرم شد، فوراً به دنبال مراقبت پزشکی باشید. این می‌تواند نشانه عفونت در داخل مفصل باشد. شما ممکن است به یک ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی که در مشکلات اسکلتی عضلانی و مفصلی تخصص دارد ارجاع دهید.
آنچه شما می‌توانید انجام دهید
علائم خود و زمان شروع آن‌ها را بنویسید.
اطلاعات کلیدی پزشکی خود، از جمله سایر شرایط را یادداشت کنید.
اطلاعات شخصی کلیدی، از جمله تغییرات عمده یا عوامل استرس‌زا در زندگی خود را یادداشت کنید.
فهرستی از تمام داروها، ویتامین‌ها یا مکمل‌های خود تهیه کنید.
دریابید که آیا کسی در خانواده شما بیماری خود ایمنی داشته است یا خیر.
از یکی از اقوام یا دوستان خود بخواهید که شما را همراهی کند تا به شما کمک کند آنچه ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی می‌گوید را به خاطر بسپارید.
سؤالاتی را بنویسید تا از ارائه دهنده بپرسید.
سؤالاتی که باید از پزشک خود بپرسید
محتمل‌ترین علت علائم من چیست؟
به چه نوع آزمایشاتی نیاز دارم؟
چه درمان‌هایی در دسترس هستند؟
من شرایط سلامتی دیگری دارم. چگونه می‌توانم آن‌ها را با هم مدیریت کنم؟
از پزشک خود چه انتظاری دارید
ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما احتمالاً تعدادی سؤال از شما می‌پرسد. آماده بودن برای پاسخ دادن به آن‌ها ممکن است زمان لازم را برای بررسی نکاتی که می‌خواهید عمیقاً مورد بحث قرار دهید، باقی بگذارد. ممکن است از شما سؤال شود:
آیا اخیراً از قسمت زانو آسیب دیده‌اید؟ اگر چنین است، آسیب را با جزئیات شرح دهید.
آیا زانوی شما قفل می‌شود یا احساس ناپایداری می‌کند؟
آیا زانوی شما گرم شده یا قرمز شده است؟ آیا تب دارید؟
آیا شما ورزش‌های تفریحی انجام می‌دهید؟ اگر بله چه ورزش‌هایی؟
آیا شما نوعی از آرتروز را دارید؟
آیا سابقه خانوادگی بیماری خود ایمنی دارید؟
زانو متورم زمانی اتفاق می‌افتد که مایع اضافی در داخل یا اطراف مفصل زانو شما جمع شود. ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی ممکن است به این وضعیت به عنوان یک افیوژن (uh-FU-zhun) در مفصل زانو اشاره کنند.
زانو متورم ممکن است نتیجه تروما، صدمات ناشی از استفاده بیش از حد، یا یک بیماری یا شرایط زمینه‌ای باشد. برای یافتن علت تورم، ممکن است پزشک شما نیاز به آزمایش نمونه‌ای از مایع برای عفونت، بیماری یا خون ناشی از آسیب داشته باشد.
برداشتن مقداری از مایع ممکن است به کاهش درد و سفتی مرتبط با تورم کمک کند. هنگامی که علت زمینه‌ای شناخته شد، درمان می‌تواند آغاز شود.
علائم آب آوردن زانو
علائم و نشانه‌ها معمولاً عبارت‌اند از:
تورم. پوست اطراف کاسه زانو شما می‌تواند به طور قابل توجهی پف کند، به خصوص زمانی که زانوی آسیب دیده را با زانوی دیگر خود مقایسه کنید.
سفتی، سختی. هنگامی که مفصل زانو حاوی مایع اضافی است، ممکن است نتوانید پای خود را به طور کامل خم یا صاف کنید.
درد. بسته به علت تجمع مایع، زانوی شما ممکن است بسیار دردناک باشد تا حدی که تحمل وزن بر روی آن غیرممکن باشد.
بسیاری از مشکلات، از آسیب‌های تروماتیک گرفته تا بیماری‌ها و سایر شرایط، می‌توانند باعث تورم زانو شوند.
نقش صدمات در آب آوردن زانو
آسیب به هر قسمت از زانوی شما می‌تواند باعث تجمع مایع اضافی مفصل شود. آسیب‌هایی که می‌توانند باعث تجمع مایع در داخل و اطراف مفصل زانو شوند عبارت‌اند از:
پارگی رباط، به ویژه رباط صلیبی قدامی (ACL)
پارگی غضروف (منیسک).
تحریک ناشی از استفاده بیش از حد
استخوان‌های شکسته
رباط صلیبی قدامی
آسیب ACL
رباط صلیبی قدامی (ACL) یکی از رباط‌های کلیدی است که به تثبیت مفصل زانو کمک می‌کند. استخوان ران (فمور) را به استخوان ساق پا (درشت نی) متصل می‌کند. معمولاً در طول ورزش‌هایی که شامل توقف‌های ناگهانی و تغییر جهت می‌شود، مانند بسکتبال، فوتبال، تنیس و والیبال، پاره می‌شود.
مینیسک پاره شده
مینیسک یک تکه C شکل از غضروف لاستیکی محکم است که به عنوان ضربه گیر بین استخوان ساق پا و ران عمل می‌کند. اگر زانوی خود را به طور ناگهانی بچرخانید در حالی که وزن را روی آن تحمل می‌کنید، ممکن است پاره شود.
نقش بیماری‌ها و شرایط در آب آوردن زانو
بیماری‌ها و شرایطی که می‌توانند باعث تجمع مایع در داخل و اطراف مفصل زانو شوند عبارت‌اند از:
آرتروز
روماتیسم مفصلی
عفونت
نقرس
نقرس کاذب
بورسیت
کیست‌ها
تومورها
عوامل خطر در آب آوردن زانو
عواملی که ممکن است خطر تورم زانو را افزایش دهند عبارت‌اند از:
سن. احتمال ایجاد زانو متورم مرتبط با آرتروز با افزایش سن افزایش می‌یابد.
ورزش‌ها. افرادی که در ورزش‌هایی که شامل چرخاندن زانو هستند، مانند بسکتبال، شرکت می‌کنند، احتمال بیشتری دارد که انواع آسیب‌های زانو را تجربه کنند که باعث تورم می‌شود.
چاقی. اضافه وزن به مفصل زانو فشار مضاعفی وارد می‌کند و به اضافه بار بافت و مفصل و تحلیل رفتن زانو کمک می‌کند که می‌تواند منجر به تورم زانو شود.
عوارض آب آوردن زانو
عوارض زانو متورم و آب آورده می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
از دست دادن عضلات. مایع موجود در زانو می‌تواند به عملکرد عضلات شما آسیب برساند و باعث ضعیف شدن و آتروفی عضلات ران شود.
کیسه پر از مایع (کیست بیکر). تجمع مایع در زانوی شما می‌تواند منجر به تشکیل کیست بیکر در پشت زانوی شما شود. کیست بیکر متورم می‌تواند دردناک باشد، اما معمولاً با یخ و فشرده سازی بهبود می‌یابد. اگر تورم شدید باشد، ممکن است لازم باشد مایع را با سوزن خارج کنید.
جلوگیری از آب آوردن زانو
زانوی آب آورده و متورم معمولاً نتیجه یک آسیب یا بیماری مزمن است. برای مدیریت سلامت کلی و جلوگیری از صدمات:
عضلات اطراف زانوی خود را تقویت کنید. عضلات قوی اطراف مفصل می‌تواند به کاهش فشار روی مفصل کمک کند.
ورزش کم سبک را انتخاب کنید. برخی از فعالیت‌ها، مانند ایروبیک در آب و شنا، فشار مداوم تحمل وزن را روی مفاصل زانو وارد نمی‌کنند.
وزن سالم را حفظ کنید. اضافه وزن به آسیب ساییدگی کمک می‌کند که می‌تواند منجر به تورم زانو شود.
سخن پایانی
برای بهبود و درمان زانو آب آورده، فیزیوتراپی زانو نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. فیزیوتراپی ویپلش شامل تمرینات و تکنیک‌های تقویتی و انعطاف‌پذیری است که بهبود را تسریع می‌کند و به کاهش علائم و درد کمک می‌کند. معمولاً فیزیوتراپیست تمرینات خاصی را برای شما تعیین می‌کند که باید به صورت منظم انجام دهید. شما می توانید با کلینیک تخصصی رادین و زیر نظر بهترین متخصص فیزیوتراپی در تهران تماس حاصل فرمایید تا با رزرو وقت با همکاری کادر مجرب مجموعه به بهبود خود با تکنیک ها و مجهزترین تجهیزات سرعت بخشید.
