همه چیز در مورد عمل جراحی ستون فقرات، فیزیوتراپی ستون فقرات
می خواهیم همه چیز در مورد عمل جراحی ستون فقرات و فیزیوتراپی ستون فقرات را به تفضیل مورد بحث قرار دهیم. عمل جراحی ستون فقرات به جراحی اطلاق می‌شود که بر روی ستون فقرات انجام می‌شود. ستون فقرات، بخشی از جهانی از استخوان‌ها و بافت‌های نرم است که رگه‌های عصبی را درون خود جای داده است و وظیفه حمایت از نخاع را برعهده دارد. این عمل جراحی ممکن است به دلایل مختلفی انجام شود از جمله:
- درمان آسیب‌های جسمی: اگر شما دچار آسیبی در ستون فقرات شده‌اید، مانند شکستگی استخوان، دیسک یا مشکل تراکم استخوانی، جراحی ممکن است به عنوان روش درمانی مورد نیاز باشد.
- کاهش درد: در برخی موارد، جراحی ستون فقرات برای کاهش درد مزمن در منطقه ستون فقرات استفاده می‌شود. مثلاً در صورت وجود دیسک‌های بیرون زده، استفاده از روش‌های جراحی ممکن است بهبود قابل توجهی در کاهش درد و بهبود عملکرد فرد بیمار داشته باشد.
- تنظیم ستون فقرات: اگر ستون فقرات شما ناهموار یا ناستوار است، جراحی ممکن است برای تنظیم مجدد و استحکام بخشیدن به ستون فقرات استفاده شود. این عمل جراحی می‌تواند برای تسکین مشکلات اسکلتی و عصبی مرتبط با ناهمواری ستون فقرات انجام شود.
- استئوپروزیس: در برخی موارد، جراحی ستون فقرات به عنوان روش درمانی برای استئوپروزیس (کاهش استحکام استخوان) استفاده می‌شود. در این جراحی، استخوان مصنوعی یا مهره‌های فلزی درون استخوان‌های ستون فقرات قرار می‌گیرد تا استحکام و پایداری آن را افزایش دهد.
همانطور که می‌بینید، عمل جراحی ستون فقرات برای مشکلات مختلفی استفاده می‌شود و نوع و برنامه درمانی بستگی به شرایط خاص شما و توصیه پزشکتان دارد. قبل از تصمیم‌گیری در مورد عمل جراحی، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید و در مورد انتظارات، ریسک‌ها و فرایند جراحی مطلع شوید.
جراحی ستون فقرات برای درمان چه مشکلاتی به کار می رود؟
جراحی ستون فقرات برای درمان مشکلات مختلفی استفاده می‌شود. در زیر به برخی از این مشکلات اشاره می‌کنیم:
دیسک
در این حالت، دیسک بین استخوان‌های ستون فقرات خارج می‌شود و فشار بر روی عصب‌ها و بافت‌های اطراف کاهش می‌یابد. جراحی می‌تواند برای تخلیه فشار و کاهش درد و علائم مرتبط با دیسک فرو‌ریختگی استفاده شود.
تنگی نخاع
در برخی موارد، فضایی که نخاع در آن قرار دارد، به دلیل فشار اضافی از سمت استخوان‌ها یا سایر بافت‌ها تنگ می‌شود. جراحی ستون فقرات می‌تواند برای توسعه فضای نخاع و کاهش فشار استفاده شود.
تراکم استخوانی
در برخی موارد، استخوان‌های ستون فقرات به دلیل کاهش استحکام و تراکم آنها آسیب می‌بینند. جراحی می‌تواند برای استحکام‌بخشی به استخوان‌ها و کاهش خطر شکستگی‌ها استفاده شود.
عفونت استخوانی
در برخی موارد، استخوان‌های ستون فقرات به دلیل عواملی مانند عفونت، عوارض جراحی قبلی یا ضعف عمومی دچار عفونت می شود. جراحی می‌تواند برای تقویت و استحکام‌بخشی به استخوان‌ها استفاده شود.
تنظیم و استحکام‌بخشی به ستون فقرات
در برخی موارد، ستون فقرات به دلیل ضعف استحکام یا انحرافات جدی نیاز به تنظیم و استحکام‌بخشی دارد. جراحی می‌تواند برای تنظیم و استحکام‌بخشی به ستون فقرات استفاده شود.
توجه داشته باشید که هر مورد بستگی به شرایط خاص بیمار و توصیه پزشک دارد. قبل از تصمیم‌گیری در مورد جراحی ستون فقرات، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید و در مورد گزینه‌های درمانی، ریسک‌ها و فرایند جراحی مطلع شوید.
تشخیص بیماری های ستون فقرات چگونه انجام می شود؟
تشخیص بیماری‌های ستون فقرات معمولاً توسط پزشکان متخصص مانند جراحان ارتوپدی، جراحان نخاعی، یا متخصصان تشخیص تصویری (رادیولوژیست) صورت می‌گیرد. در ادامه، روش‌های معمول برای تشخیص بیماری‌های ستون فقرات را بررسی می‌کنیم:
- معاینه و بررسی فیزیکی: پزشک ابتدا شما را معاینه می‌کند تا درباره علائم و نشانه‌هایی که شما تجربه می‌کنید و تاریخچه پزشکی شما مطلع شود. سپس، بررسی فیزیکی انجام می‌شود که شامل بررسی قدرت عضلات، حرکت مفصل‌ها، دستگاه عصبی و علائم دیگر است.
- تصویربرداری پزشکی: روش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس (X-ray)، توموگرافی کامپیوتری (CT scan)، مغناطیس‌نگری هسته‌ای (MRI) و تصویربرداری مادون قرمز (نورسنجی) می‌تواند برای تشخیص و تصویرسازی بیماری‌های ستون فقرات مورد استفاده قرار بگیرد. این روش‌ها به پزشک کمک می‌کنند تا ساختار و وضعیت استخوان‌ها، دیسک‌ها، نخاع و بافت‌های نرم دیگر را بررسی کند.
- آزمایشات تشخیصی: برخی آزمایشات تشخیصی می‌توانند در تشخیص بیماری‌های ستون فقرات مفید باشند. به عنوان مثال، آزمایش‌های خون می‌توانند نشان دهندگان التهاب، عفونت یا تغییرات در میزان مواد شیمیایی مختلف در بدن را نشان دهند.
- آزمایش‌های توانایی عصبی: در صورت مشکوک بودن به تضعیف توانایی عصبی در مناطق مرتبط با ستون فقرات، آزمایش‌های توانایی عصبی می‌توانند انجام شوند تا عملکرد عصب‌ها و عضلات را بررسی کنند.
- بررسی بافت‌های نرم: در برخی موارد، برای تشخیص دقیق‌تر بیماری‌های مرتبط با بافت‌های نرم مانند عضلات، ارتباطات عصبی و لیگامان‌ها، استفاده از روش‌های تشخیصی مانند ارتوگرافی (مادون قرمز)،سونوگرافی، رزونانس مغناطیسی (MRI) و آزمایش‌های توانایی عضلانی ممکن است لازم باشد.
مهم است بدانید که تشخیص نهایی بیماری‌های ستون فقرات وابسته به ترکیبی از این روش‌ها، تاریخچه بالینی بیمار و دانش و تجربه پزشک معالج است. بنابراین، در صورتی که شما علائمی مشکوک درباره ستون فقرات دارید، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا ارزیابی دقیق‌تر و تشخیص صحیحی دریافت کنید.
درباره روماتیسم ستون فقرات بخوانید.
جراحی ستون فقرات به چه روش هایی صورت می گیرد؟
جراحی ستون فقرات می‌تواند از طریق روش‌های مختلفی انجام شود. نوع جراحی مورد نیاز بستگی به نوع و شدت بیماری، محل تخلیه فشار، تغییرات ساختاری و سایر عوامل مربوطه دارد. در زیر، برخی از روش‌های جراحی ستون فقرات را ذکر می‌کنیم:
لامینکتومی (Laminectomy)
در این روش، بخشی از استخوان لامینا (قسمتی از استخوان غضروفی در پشت استخوان فقرات) برای توسعه فضای کانال نخاعی و کاهش فشار بر روی نخاع و عصب‌ها برداشته می‌شود. این روش معمولاً برای درمان تنگی نخاع استفاده می‌شود.
دیسکتومی (Discectomy)
در این روش، بخشی از دیسک بین استخوان‌های فقرات (معمولاً بخشی از دیسک فرو ریخته) برداشته می‌شود. این جراحی برای درمان دیسک فرو‌ریختگی و کاهش فشار بر روی عصب‌ها استفاده می‌شود.
فوزیون (Fusion)
در این روش، دو یا بیشتر از استخوان‌های ستون فقرات به هم متصل می‌شوند تا استحکام قوی‌تری را به ستون فقرات بدهند. عملیات فوزیون معمولاً با استفاده از مواد تثبیتی مانند پیچ (Screws and Rods) یا ترکیبات جانبی (Interbody Fusion) انجام می‌شود.
تخلیه فشار (Decompression)
این روش برای تخلیه فشار از روی عصب‌ها و نخاع در نتیجه تنگی نخاع و تشکیل ستون فقرات استفاده می‌شود. می‌تواند شامل لامینکتومی، فورامینوتومی (Foraminotomy) برای توسعه فضای نخاعی، یا کورپکتومی (Corpectomy) برای برداشت بخشی از استخوان و دیسک‌ها باشد.
جراحی ربطی
برخی از جراحی‌های ستون فقرات شامل روش‌های ربطی مانند جراحی ترمیم شکستگی استخوان، جراحی برای تنظیم انحرافات جدی (مانند سکولیوز) و جراحی برای تخلیه فشار در موارد خاص مانند تومورهای استخوانی است.
مهم است بدانید که هر نوع جراحی ستون فقرات دارای مزایا و محدودیت‌های خود است. تصمیم نهایی در موردنوع جراحی بر اساس تشخیص و شرایط شما توسط پزشک معالج شما گرفته می‌شود. پزشک شما بر اساس علائم، تاریخچه پزشکی، نتایج تصویربرداری و سایر فاکتورها، بهترین روش جراحی را برای شما تعیین خواهد کرد.
درباره کایروپراکتیک یا درمان دستی بخوانید.
جراحی ستون فقرات با حداقل تهاجم (MIS)
جراحی ستون فقرات با حداقل تهاجم یا جراحی MIS (Minimally Invasive Spine Surgery) یک روش جراحی مدرن است که با استفاده از ابزارهای کوچک و تکنیک‌های ویژه، به جراحی ستون فقرات پرداخته و به میزان بیشتری نسبت به روش‌های سنتی آسیب و تهاجم را کاهش می‌دهد. در این روش، به جای بریدن باز استخوان‌ها و عضلات، از محل‌های کوچک ورودی به بدن استفاده می‌شود.
روش جراحی MIS بسته به نیاز بیمار و مشکلات موجود، می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
میکرو دیسکتومی (Microdiscectomy)
در این روش، با استفاده از ابزارهای کوچک و مجهز به لوپ و میکروسکوپ، بخشی از دیسک فرو ریخته بین استخوان‌های فقرات برداشته می‌شود. این روش برای درمان دیسک فرو‌ریختگی و تسکین دردهای عصبی استفاده می‌شود.
جراحی توسعه فضای نخاعی (Foraminotomy)
در این روش، با توسعه فضای کانال نخاعی و کاهش فشار بر روی عصب‌ها، دردها و علائم تنگی نخاعی کاهش می‌یابند. این روش به‌طور کلی برای درمان تنگی نخاع و تسکین دردهای عصبی استفاده می‌شود.
جراحی فوزیون (Fusion)
در جراحی MIS فوزیون، از روش‌های مختلفی مانند فوزیون بین‌جراحی (Interbody Fusion) با استفاده از ترکیبات جانبی، پیچ و تکنیک‌های خاص استفاده می‌شود. این روش برای استحکام‌بخشی به استخوان‌های ستون فقرات، تثبیت قسمت مورد نیاز و کاهش درد استفاده می‌شود.
جراحی ترمیم شکستگی (Fracture Fixation)
در صورت وجود شکستگی در استخوان‌های ستون فقرات، روش MIS می‌تواند برای ترمیم شکستگی و تثبیت استخوان‌ها استفاده شود. در این روش، با استفاده از ابزارهای کوچک، شکستگی تثبیت می‌شود و استحکام استخوان‌ها بهبود می‌یابد.
جراحی MIS مزایای بسیاری دارد از جمله کاهش خونریزی، کاهش درد بعد از عمل، زمان بهبودی سریعتر و بازگشت به فعالیت‌های روزمره سریعتر. با این حال همانطور که ذکر کردیم، تصمیم در مورد استفاده از جراحی MIS بر اساس تشخیص و شرایط شما توسط پزشک معالج شما گرفته می‌شود. پزشک شما با بررسی جزئیات بیشتر و ارزیابی شرایط، بهترین روش جراحی را برای شما تعیین خواهد کرد.
درباره تنگی کانال نخاعی بخوانید.
عمل جراحی جوش دادن مهره‌ها
عمل جراحی جوش دادن مهره‌ها به عنوان یک روش جراحی برای درمان برخی از مشکلات استخوانی ستون فقرات مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش که به نام فوزیون استخوانی (Spinal Fusion) نیز شناخته می‌شود، با ایجاد ترکیب و استحکام بین دو یا بیشتر از استخوان‌های ستون فقرات، ثابت سازی و استحکام بخشیده می‌شود.
در جراحی فوزیون، مهره‌های ستون فقرات بهم متصل می‌شوند و پیوند استخوانی به وجود می‌آید. این پیوند استخوانی می‌تواند با استفاده از پیچ (Screws and Rods) یا ترکیبات جانبی (Interbody Fusion) ایجاد شود. در برخی موارد، ممکن است نیاز به استفاده از مواد تثبیتی مانند تیتانیوم یا پلاک‌های فلزی نیز وجود داشته باشد.
هدف اصلی از انجام جراحی فوزیون، تثبیت و استحکام‌بخشی به ستون فقرات است. این روش برای درمان موارد زیر استفاده می‌شود:
- دیسک فرو‌ریختگی شدید: در برخی موارد، بخشی از دیسک بین استخوان‌های فقرات فرو می‌رود و فشار بر روی عصب‌ها ایجاد می‌شود. جراحی فوزیون می‌تواند برای تثبیت استخوان‌ها و کاهش فشار بر روی عصب‌ها مورد استفاده قرار گیرد.
- نارسایی استخوانی: در صورتی که استخوان‌ها به طور طبیعی به خوبی از لحاظ استحکام و تثبیت عمل نکنند، جراحی فوزیون ممکن است برای تقویت استخوان‌ها و جلوگیری از انحرافات و نارسایی استخوانی مورد استفاده قرار گیرد.
- شکستگی استخوانی: در صورت وجود شکستگی شدید در ستون فقرات، جراحی فوزیون می‌تواند برای ترمیم شکستگی و تثبیت استخوان‌ها استفاده شود.
در هر صورت، تصمیم برای انجام جراحی فوزیون بستگی به تشخیص و شرایط شما توسط پزشک معالج شما دارد. پزشک شما با بررسی جزئیات بیشتر و ارزیابی شرایط، بهترین روش جراحی را برای شما تعیین خواهد کرد.
عمل جراحی LIF، TLIF، PLIF و ALIF
عمل جراحی LIF، TLIF، PLIF و ALIF از روش‌های مختلف جراحی فوزیون استخوانی (Spinal Fusion) در مناطق مختلف ستون فقرات استفاده می‌کنند. در این روش‌ها، با ایجاد ترکیب و استحکام بین استخوان‌های ستون فقرات، ثابت سازی و استحکام بخشیده می‌شود. اما تفاوت این روش‌ها در محل و روش دسترسی به استخوان‌ها و دیسک‌های مورد نیاز است. در زیر توضیح مختصری درباره هر یک از این روش‌ها آورده شده است:
LIF (Lateral Lumbar Interbody Fusion)
در این روش، دسترسی به دیسک بین استخوان‌های لاغر لمبار (Lumbar) از طریق روش جانبی انجام می‌شود. در این روش، با حذف بخشی از دیسک بین استخوان‌ها، فضای خالی ایجاد شده و پیوند استخوانی در آن قرار می‌گیرد. این روش اغلب برای درمان دیسک فرو‌ریختگی و استحکام‌بخشی به ستون فقرات در منطقه لاغر لمبار استفاده می‌شود.
TLIF (Transforaminal Lumbar Interbody Fusion)
در این روش، دسترسی به دیسک بین استخوان‌های لمبار از طریق روش جانبی و از طریق تونل نخاعی (foramen) انجام می‌شود. در این روش، بخشی از دیسک بین استخوان‌ها برداشته می‌شود و پیوند استخوانی در آن قرار می‌گیرد. TLIF معمولاً برای درمان دیسک فرو‌ریختگی، تنگی نخاع و تثبیت استخوان‌ها در منطقه لمبار استفاده می‌شود.
PLIF (Posterior Lumbar Interbody Fusion)
در این روش، دسترسی به دیسک بین استخوان‌های لمبار از طریق روش پشتی (از پشت ستون فقرات) انجام می‌شود. در PLIF، بخشی از دیسک بین استخوان‌ها برداشته می‌شود و پیوند استخوانی در آن قرار می‌گیرد. این روش برای درمان دیسک فرو‌ریختگی، تنگی نخاع و تثبیت استخوان‌ها در منطقه لمبار استفاده می‌شود.
ALIF (Anterior Lumbar Interbody Fusion)
در این روش، دسترسی به دیسک بین استخوان‌های لمبار از طریق روش جلویی (از جلو ستون فقرات) انجام می‌شود. در ALIF، دسترسی به دیسک از طریق شکاف بین عضلات شکمی ممکن می‌شود. در این روش، بخشی از دیسک بین استخوان‌ها برداشته می‌شود و پیوند استخوانی در آن قرار می‌گیرد. ALIF معمولاً برای درمان دیسک فرو‌ریختگی و تثبیت استخوان‌ها در منطقه لمبار استفاده می‌شود.
مهم است بدانید که روش جراحی مناسب برای شما بستگی به شرایط خاص شما و تشخیص پزشک معالج شما دارد. در مراحل مشاوره با پزشک خود، جزئیات بیشتر و گزینه‌های جراحی مختلف را می‌توانید بررسی کنید و تصمیم درست را بر اساس نیازهای شما و توصیه‌های پزشک خود بگیرید.
عمل جراحی تعویض دیسک
عمل جراحی تعویض دیسک، به عنوان یک روش جراحی برای درمان مشکلات دیسک فرو‌ریختگی و تخریب شده در ستون فقرات، استفاده می‌شود. این روش که به عنوان تعویض دیسک بین‌جمجمه‌ای (Total Disc Replacement) نیز شناخته می‌شود، هدف اصلی از جراحی جابجایی دیسک آسیب دیده با یک دیسک مصنوعی است.
در جراحی تعویض دیسک، دیسک فرو‌ریخته و تخریب شده بین دو استخوان فقرات برداشته می‌شود و یک دیسک مصنوعی در محل آن قرار داده می‌شود. دیسک مصنوعی به عنوان یک پروتز دیسک عمل می‌کند و به استفاده از حرکت طبیعی ستون فقرات کمک می‌کند.
مزایای جراحی تعویض دیسک عبارتند از:
- حفظ حرکت طبیعی: با تعویض دیسک آسیب دیده با دیسک مصنوعی، حرکت طبیعی ستون فقرات در حد معقول حفظ می‌شود، که می‌تواند به بیمار در انجام فعالیت‌های روزمره کمک کند.
- کاهش درد: برخلاف جراحی فوزیون که می تواند به ستون فقرات استحکام بخشد، تعویض دیسک می‌تواند درد را به شدت کاهش دهد و برخی مشکلاتی مانند فشار بر روی عصب‌ها را بهبود بخشد.
- زمان بازگشت به فعالیت: زمان بازگشت به فعالیت پس از جراحی تعویض دیسک معمولاً کوتاه‌تر است نسبت به جراحی فوزیون، زیرا استخوان‌ها تثبیت نشده و حرکت طبیعی حفظ می‌شود.
مانند هر جراحی دیگری، جراحی تعویض دیسک نیز ممکن است با خطرات و عوارض مربوطه همراه باشد. همچنین، نه همه بیماران برای این جراحی مناسب هستند و تصمیم نهایی برای انجام آن باید توسط یک پزشک متخصص اتخاذ شود. در صورتی که شما به جراحی تعویض دیسک علاقه‌مند هستید، توصیه می‌شود با پزشک معالج خود مشورت کنید تا مزایا، عوارض و مناسب بودن این جراحی برای شما بررسی شود.
عمل جراحی فورامینوتومی
عمل جراحی فورامینوتومی (Foraminotomy) یک روش جراحی است که به منظور تسکین فشار و فشار عصبی در ناحیه تونل عصبی فورامن بین استخوان‌های فقرات به کار می‌رود. فورامینوتومی اغلب در درمان تنگی نخاع و تنگی عصبی در ناحیه ستون فقرات استفاده می‌شود.
در جراحی فورامینوتومی، پزشک جراح با استفاده از یک برش کوچک در پوست، به داخل ناحیه فورامن و تونل عصبی می‌رود. سپس با استفاده از ابزارهای جراحی، استخوان‌ها، بافت‌های نرم و موانع دیگری که فشار روی عصب را ایجاد می‌کنند، برداشته می‌شوند. این عمل به عصب فشرده شده فضای بیشتری می‌دهد و فشار روی عصب را کاهش می‌دهد.
مزایای جراحی فورامینوتومی عبارتند از:
- کاهش درد: با تسکین فشار روی عصب در ناحیه فورامن، درد و علائم مربوط به تنگی عصبی معمولاً کاهش می‌یابند.
- بهبود عملکرد: با کاهش فشار عصبی، عملکرد عصبی و عضلانی ممکن است بهبود یابد و بیمار قابلیت انجام فعالیت‌های روزمره را بهتر پیدا کند.
- حفظ سلامت عصب: با از بین بردن علائم تنگی عصبی و کاهش فشار روی عصب، برخی از عوارض جدی مانند ضعف عضلات و اختلالات حسی ممکن است پیشگیری شود.
هرچند که جراحی فورامینوتومی می‌تواند در کاهش علائم و بهبود وضعیت بیماران با تنگی نخاع و تنگی عصبی موثر باشد، اما همچنان خطرات و عوارض مربوط به هر جراحی دیگری نیز وجود دارد. قبل از تصمیم گیری در مورد این جراحی، توصیه می‌شود با پزشک معالج خود مشورت کنید تا مزایا و عوارض احتمالی را بررسی کنید و تصمیم درست را بر اساس شرایط خاص شما بگیرید.
عمل جراحی لامینوتومی
عمل جراحی لامینوتومی (Laminotomy) یک روش جراحی است که در آن بخشی از لامینا (پوسته پشتی استخوان فقرات) برداشته می‌شود تا به عصب‌ها و فضای نخاعی در ناحیه ستون فقرات دسترسی بهتری داشته باشد و فشار روی آنها را کاهش دهد. این جراحی معمولاً در درمان تنگی نخاع و تنگی عصبی در ستون فقرات استفاده می‌شود.
در جراحی لامینوتومی، پزشک جراح با استفاده از برش کوچک در پوست، به داخل ناحیه لامینا و فضای نخاعی می‌رود. سپس یک قسمت از لامینا برداشته می‌شود یا جزئی از آن تراشه می‌شود تا به عصب‌ها و فضای نخاعی دسترسی بهتری داشته باشد. این کار باعث کاهش فشار روی عصب‌ها می‌شود و ممکن است درمان تنگی نخاع و تنگی عصبی را تسهیل کند.
مزایای جراحی لامینوتومی عبارتند از:
- کاهش درد: با کاهش فشار عصبی و تسکین فشار روی عصب‌ها در ناحیه لامینا، علائم درد و تنگی عصبی معمولاً کاهش می‌یابند.
- بهبود عملکرد: با کاهش فشار روی عصب‌ها و فضای نخاعی، عملکرد عصبی و عضلانی ممکن است بهبود یابد و بیمار قابلیت انجام فعالیت‌های روزمره را بهتر پیدا کند.
- حفظ سلامت عصب: با از بین بردن علائم تنگی عصبی و کاهش فشار روی عصب‌ها، برخی از عوارض جدی مانند ضعف عضلات و اختلالات حسی ممکن است پیشگیری شود.
هرچند که جراحی لامینوتومی می‌تواند در کاهش علائم و بهبود وضعیت بیماران با تنگی نخاع و تنگی عصبی موثر باشد، اما همچنان خطرات و عوارض مربوط به هر جراحی دیگری نیز وجود دارد. قبل از تصمیم گیری در مورد این جراحی، توصیه می‌شود با پزشک معالج خود مشورت کنید تا مزایا و عوارض احتمالی را بررسی کنید و تصمیم درست را بر اساس شرایط خاص شما بگیرید.
عمل جراحی لامینکتومی
عمل جراحی لامینکتومی (Laminectomy) یک روش جراحی است که در آن قسمتی از لامینا (پوسته پشتی استخوان فقرات) به طور کامل برداشته می‌شود تا فضای نخاعی و عصبی در ناحیه ستون فقرات دسترسی بهتری داشته باشد و فشار روی آنها را کاهش دهد. این جراحی معمولاً در درمان تنگی نخاع و تنگی عصبی در ستون فقرات استفاده می‌شود.
در جراحی لامینکتومی، پزشک جراح با استفاده از برش کوچک در پوست، به داخل ناحیه لامینا و فضای نخاعی می‌رود. سپس قسمتی از لامینا به طور کامل برداشته می‌شود تا فضای نخاعی و عصبی آزاد شود. این کار باعث کاهش فشار روی عصب‌ها و فضای نخاعی می‌شود و ممکن است درمان تنگی نخاع و تنگی عصبی را تسهیل کند.
مزایای جراحی لامینکتومی عبارتند از:
- کاهش درد: با کاهش فشار عصبی و تسکین فشار روی عصب‌ها و فضای نخاعی، علائم درد و تنگی عصبی معمولاً کاهش می‌یابند.
- بهبود عملکرد: با کاهش فشار روی عصب‌ها و فضای نخاعی، عملکرد عصبی و عضلانی ممکن است بهبود یابد و بیمار قابلیت انجام فعالیت‌های روزمره را بهتر پیدا کند.
- حفظ سلامت عصب: با از بین بردن علائم تنگی عصبی و کاهش فشار روی عصب‌ها و فضای نخاعی، برخی از عوارض جدی مانند ضعف عضلات و اختلالات حسی ممکن است پیشگیری شود.
هرچند که جراحی لامینکتومی می‌تواند در کاهش علائم و بهبود وضعیت بیماران با تنگی نخاع و تنگی عصبی موثر باشد، اما همچنان خطرات و عوارض مربوط به هر جراحی دیگری نیز وجود دارد. قبل از تصمیم گیری در مورد این جراحی، توصیه می‌شود با پزشک معالج خود مشورت کنید تا مزایا و عوارض احتمالی را بررسی کنید و تصمیم درست را بر اساس شرایط خاص شما بگیرید.
جراحی ستون فقرات با لیزر
جراحی ستون فقرات با لیزر (Laser Spine Surgery) یک روش جراحی است که در آن از تکنولوژی لیزر برای انجام روش‌های جراحی در ناحیه ستون فقرات استفاده می‌شود. با استفاده از این تکنیک، امواج نوری با طول موج کوتاه و با تمرکز بالا (لیزر) برای برش و تسکین بافت‌های نرم و تخریب مواد غیرضروری در ناحیه ستون فقرات استفاده می‌شود.
مزایای جراحی ستون فقرات با لیزر عبارتند از:
- برش کمتر: استفاده از لیزر به طور عمومی نیاز به برش کمتری در پوست و بافت‌های نرم دارد نسبت به روش‌های جراحی سنتی، که ممکن است منجر به زخم و بریدگی‌های بزرگ‌تر و زمان بهبود بیشتری شود.
- خونریزی کمتر: استفاده از لیزر معمولاً باعث کاهش خونریزی در طول عمل جراحی می‌شود، زیرا لیزر همزمان با برش بافت‌ها عمل کنترل خونریزی را نیز انجام می‌دهد.
- زمان بهبود کوتاه‌تر: به دلیل برش و بازسازی بافت‌ها با استفاده از لیزر، زمان بهبود بعد از عمل جراحی ممکن است کوتاه‌تر باشد و بیماران ممکن است به سرعت به فعالیت‌های روزمره خود برگردند.
- بیهوشی کمتر: جراحی ستون فقرات با لیزر معمولاً نیاز به بیهوشی کمتری دارد و می‌توان آن را با استفاده از بیهوشی موضعی یا تحت نظر بیهوشی‌دان کنترل کرد.
با این حال، لازم به ذکر است که جراحی ستون فقرات با لیزر نیز خطرات و عوارض مرتبط با هر جراحی دیگری دارد. علاوه بر این، این روش ممکن است نه تنها برای هر نوع مشکل ستون فقرات مناسب باشد و برای برخی موارد، جراحی سنتی همچنان بهترین گزینه باشد. بنابراین، قبل از تصمیم گیری در مورد هر نوع جراحی، توصیه می‌شود با پزشک متخصص خود مشورت کنید تا گزینه‌ها و ریسک‌های مرتبط با شرایط خود را بررسی کنید.
درباره عمل دیسک کمر با لیزر را بخوانید.
عوارض انجام عمل جراحی ستون فقرات
انجام عمل جراحی ستون فقرات ممکن است با برخی عوارض و مشکلات مرتبط باشد. در ادامه، تعدادی از این عوارض را بررسی خواهیم کرد. اما لازم به ذکر است که عوارض ممکنه بسته به نوع جراحی، شدت آن و وضعیت هر فرد متفاوت باشد. همچنین، برخی از این عوارض نادر ولی جدی می‌باشند.
- خونریزی و عفونت: همانند هر جراحی دیگر، خونریزی و عفونت در محل عمل جراحی ممکن است رخ دهد. در صورتی که عفونت به شدت باشد، ممکن است نیاز به درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها یا جراحی دوباره باشد.
- فرورفتگی دیسک: در برخی موارد، جراحی ستون فقرات ممکن است منجر به فرورفتگی دیسک شود. این مشکل معمولاً باعث درد و علائم مشابه تنگی عصبی می‌شود.
- عوارض عصبی: جراحی در ناحیه ستون فقرات می‌تواند به عوارض عصبی منجر شود. ممکن است عصب‌ها آسیب ببینند و علائمی مانند ضعف عضلات، احساس خارش و تنگی عصبی ایجاد شود. این عوارض ممکن است موقت یا دائمی باشند.
- عوارض بیهوشی: استفاده از بیهوشی در جراحی ستون فقرات ممکن است با عوارض مرتبط با بیهوشی همراه باشد، مانند عوارض تنفسی، عفونت ریه و خونرسانی ناکافی به بافت‌ها.
- تحرک محدود: پس از جراحی، ممکن است تحرک محدود و محدودیت در حرکت صورت بگیرد، به خصوص در صورتی که عمل جراحی نیاز به ایجاد ثابت‌کننده (فیوژن) داشته باشد.
- عوارض عمومی: عوارض عمومی مانند تهوع و استفراغ، درد مزمن و تشکیل لخته خون نیز ممکن است در اثر جراحی ستون فقرات رخ دهد.
با توجه به اینکه عوارض مرتبط با جراحی ستون فقرات با لیزر می‌توانند متنوع و متفاوت باشند، برای دقیق‌تر و کامل‌تر بررسی عوارض و ریسک‌ها، توصیه می‌شود با پزشک متخصص خود مشورت کنید. پزشک شما می‌تواند شرایط خاص شما را بررسی کرده و به شما توضیح دهد که عوارض خاصی در مورد جراحی ستون فقرات با لیزر برای شما وجود دارد یا خیر. همچنین، پزشک می‌تواند به شما راهنمایی‌های لازم درباره مراقبت پس از عمل جراحی و سبک زندگی پس از آن را نیز ارائه دهد
مراقبت های پس از عمل جراحی ستون فقرات
مراقبت‌های پس از عمل جراحی ستون فقرات می‌توانند به بهبود سریعتر و کاهش عوارض مرتبط با عمل کمک کنند. البته، مراقبت‌ها ممکن است بسته به نوع جراحی و وضعیت هر فرد متفاوت باشند. در هر صورت، پیروی از دستورات و راهنمایی‌های پزشک خود بسیار مهم است. در ادامه، تعدادی از مراقبت‌های معمول پس از جراحی ستون فقرات را بررسی خواهیم کرد:
- استراحت: پس از جراحی، استراحت کافی بسیار مهم است. پزشک شما ممکن است توصیه کند تا به مدت محدودی بستری شده و فعالیت‌های فیزیکی سنگین را محدود کنید. اطمینان حاصل کنید که درست استراحت می‌کنید و فعالیت‌های خود را به تدریج افزایش دهید.
- مراقبت از جراحی: دستورات پزشک را در مورد مراقبت از جراحی دقیقاً دنبال کنید. این شامل تعویض بانداژها، مراقبت از زخم، استفاده از داروها و هر گونه دستور دیگری است که به شما داده شده است.
- کنترل درد: پزشک شما ممکن است داروهای تسکین درد را تجویز کند تا علائم درد را کنترل کنید. به دقت دستورات مربوط به داروها را دنبال کنید و در صورت نیاز با پزشک خود تماس بگیرید.
- فیزیوتراپی: پس از جراحی، پزشک ممکن است شما را به فیزیوتراپی معرفی کند. جلسات فیزیوتراپی می‌تواند به بهبود قدرت عضلات، افزایش تحمل و بهبود حالت عمومی شما کمک کند. راهنمایی‌های ویژه در مورد ورزش‌ها و تمریناتی که بعد از جراحی می‌توانید انجام دهید را دریافت کنید.
- تغذیه مناسب: تغذیه سالم و مناسب برای بهبود سریعتر و بهبود عملکرد سیستم ایمنی شما بسیار مهم است. توصیه‌های پزشک خود را در مورد تغذیه بعد از جراحی دنبال کنید.
- رفت و آمد و حرکت: پزشک شما ممکن است محدودیت‌ها و رهنمودهای خاصی در مورد رفت و آمد و حرکت شما بعد از جراحی ارائه کند.اطمینان حاصل کنید که همه دستورات پزشک را به دقت دنبال می‌کنید و در صورتی که هر گونه نگرانی یا سوالی دارید، با پزشک خود مشورت کنید. همچنین، پزشک می‌تواند به شما راهنمایی‌های دقیق‌تر درباره مراقبت‌های پس از عمل جراحی ستون فقرات خودتان را ارائه کند، زیرا این راهنمایی‌ها بسته به شرایط خاص شما ممکن است متفاوت باشند.
فیزیوتراپی پس از جراحی ستون فقرات چگونه است؟
فیزیوتراپی پس از جراحی ستون فقرات برای بهبود عملکرد و قدرت عضلات، افزایش تحمل، کاهش درد و بهبود عملکرد روزمره می‌تواند بسیار مفید باشد. در ادامه، به برخی از روش‌ها و تمرینات معمول در فیزیوتراپی پس از جراحی ستون فقرات اشاره خواهیم کرد. لازم به ذکر است که این راهنما تنها به عنوان یک راهنمای کلی ارائه می‌شود و بهتر است با پزشک یا فیزیوتراپیست خود درباره برنامه خاص و متناسب با وضعیت شما مشورت کنید:
- تمرینات انعطاف‌پذیری: تمرینات انعطاف‌پذیری می‌توانند برای بهبود محدودیت‌های حرکتی و افزایش دامنه حرکت مفید باشند. این تمرینات شامل خم و دراز کردن نیمه‌قوزی (کشش عضلات پشتی را بهبود می‌بخشد)، چرخش‌های تناوبی کمر و لولاها (کشش عضلات جانبی را بهبود می‌بخشد) و تمرینات گردشی گردن و شانه می‌شوند.
- تقویت عضلات: تمرینات تقویتی می‌توانند به تقویت عضلات پیرامونی ستون فقرات کمک کنند و استحکام و پایداری آنها را افزایش دهند. این تمرینات شامل تقویت عضلات شکم و پشت (مانند تمرینات پلاک)، تمرینات تقویت عضلات پشتی پا (مانند تمرینات لنگه‌ای) و تمرینات تقویت عضلات گردن و شانه می‌شوند.
- تمرینات استقامتی: تمرینات استقامتی به شما کمک می‌کنند تا تحمل و قدرت عضلات خود را افزایش دهید. این تمرینات شامل دوچرخه‌سواری، استفاده از دستگاه‌های خاصی مانند تردمیل، استخر و دوچرخه‌های آبی می‌شوند.
- تمرینات تعادل و کنترل مرکز جسم: پس از جراحی ستون فقرات، ممکن است تعادل و کنترل مرکز جسم شما تخریب شده باشد. تمرینات مربوط به تعادل و کنترل مرکز جسم می‌توانند به شما کمک کنند تا تعادل خود را بهبود بخشید.
همچنین، توصیه می‌شود که با یک فیزیوتراپیست متخصص (فیزیوتراپی رادین) که یکی از بهترین فیزیوتراپی های تهران است کار کنید تا بتوانید برنامه فیزیوتراپی مخصوص خود را بر اساس شرایط و نیازهای خاصتان تنظیم کنید. آنها می‌توانند شما را در انجام تمرینات صحیح راهنمایی کرده و پیشرفت شما را نظارت کنند. همچنین، در هر مرحله از فرآیند به پزشک خود گزارش دهید و در صورت بروز هرگونه ناراحتی یا سوالی، به او مراجعه کنید.
سخن پایانی
توصیه می شود پس از جراحی ستون فقرات جهت بهبود سریع برنامه منظمی از تمرینات فیزیوتراپی را از کلینیک تخصصی ما فیزیوتراپی رادین که دریافت کنید تا در کنار کادر مجرب ما شاهد به سلامت رسیدن خود باشید.
