نرمی استخوان در بزرگسالان چیست؟ درمان نرمی استخوان با فیزیوتراپی
نرمی استخوان در بزرگسالان و درمان نرمی استخوان با فیزیوتراپی مباحثی است که در این مقاله مورد بحث قرار می‌گیرد. نرمی استخوان در بزرگسالان به عبارتی به معنی کاهش چگالی استخوان است. این وضعیت به علت کاهش تعادل بین فرایندهای ساخت و تخریب استخوان‌ها رخ می‌دهد. استخوان‌ها در طول زمان مجدداً ساخته و تجدید شده و به طور طبیعی از دست می‌روند. در صورتی که فرآیند تخریب استخوان‌ها بیشتر از ساخت آنها باشد، نرمی استخوان ایجاد می‌شود.
نرمی استخوان می‌تواند عوارض جدی برای سلامت استخوان‌ها به همراه داشته باشد. استخوان‌های نرم تر و ضعیف‌تر از قبل، به راحتی شکسته می‌شوند و اخطر ابتلا به شکستگی‌های استخوانی را افزایش می‌دهد. علاوه بر این، نرمی استخوان می‌تواند منجر به افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های مزمن مانند اوستئوپوروز (کاهش تراکم استخوانی) یا اوستئومالاسی (ضعف عضلات استخوانی) شود.
علائم نرمی استخوان در بزرگسالان چیست؟
نرمی استخوان در بزرگسالان معمولاً در مراحل ابتدایی خود بدون علائم آشکار به‌صورت خاموش پیش می‌روند. به هر حال، در صورت پیشرفت نرمی استخوان و کاهش چگالی استخوان، ممکن است برخی از علائم زیر ظاهر شوند:
شکستگی استخوان‌ها
استخوان‌های ضعیف تر و نرم تر، به راحتی شکسته می‌شوند حتی با ضربه‌هایی کوچک و سبک. شکستگیها ممکن است در اثر فعالیت‌های روزمره، سقوط یا ضربه‌های معمولی رخ دهند.
کاهش قد
نرمی استخوان می‌تواند منجر به تغییر شکل استخوان‌های نیمه قوسی در ستون فقرات شود و در نتیجه کاهش قد را در بزرگسالان ایجاد کند.
درد استخوانی
در برخی موارد، افراد ممکن است درد در ناحیه استخوان‌ها را تجربه کنند. این دردها ممکن است طولانی مدت، مزمن یا تشدید شونده باشند.
فشار خون بالا
برخی تحقیقات نشان داده است که نرمی استخوان می‌تواند باعث افزایش فشار خون در بزرگسالان شود.
کاهش عملکرد حرکتی
استخوان‌های ضعیف‌تر می‌توانند منجر به کاهش عملکرد حرکتی و افزایش خطر سقوط شوند.
شکستگی‌های مکرر
افرادی که نرمی استخوان دارند، ممکن است به شکستگی‌های مکرر در ناحیه‌های مختلف بدن مبتلا شوند.
در صورتی که شما علائمی از نرمی استخوان تجربه می‌کنید یا نگرانی درباره سلامت استخوان‌های خود دارید، توصیه می‌شود به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک می‌تواند با استفاده از آزمایشات مناسب و ارزیابی شما، تشخیص دقیقتری را بررسی کند و به شما درمان‌ها و راهنمایی‌های مناسب را ارائه دهد.
علائم دیگری در نرمی استخوان بروز می‌کند که به شرح هر کدام می‌پردازیم:
عقب‌نشینی لثه
عقب‌نشینی لثه یا “پریودنتیت” یک بیماری لثه است که در آن بافت‌های نرم و استخوانی اطراف دندان‌ها تحت تأثیر التهاب و تخریب قرار می‌گیرند. علائم عقب‌نشینی لثه ممکن است شامل موارد زیر باشد:
لثه‌های قرمز، متورم و حساس
لثه‌ها ممکن است قرمز و متورم شوند و در واکنش به التهاب، حساسیت نسبت به مسواک یا لمس افزایش یابد.
خونریزی لثه
لثه‌ها ممکن است در هنگام مسواک‌زدن، استفاده از نخ دندان یا حتی خوردن غذا خونریزی کنند. این خونریزی ممکن است به صورت فصلی یا مزمن باشد.
عقب‌نشینی لثه
با پیشرفت بیماری، لثه‌ها به طور تدریجی از اطراف دندان‌ها عقب‌نشینی می‌کنند. این ممکن است منجر به بزرگتر نشان دادن دندان ها ، حساسیت به سرما و گرما، و در نهایت ترک و از دست دادن دندان‌ها شود.
بوی بد دهان
عفونت و التهاب در لثه‌ها می‌تواند منجر به بوی بد دهان شود.
ناخن‌های ضعیف و شکننده
ناخن‌های ضعیف و شکننده می‌توانند نشانه‌ای از نرمی استخوان باشند. استخوان‌ها و ناخن‌ها هر دو از مواد مشابهی به نام کراتین تشکیل شده‌اند؛ بنابراین، نرمی استخوان می‌تواند تأثیری بر ناخن‌ها داشته باشد. در صورت کاهش چگالی استخوان و ضعف ساختار استخوانی، ناخن‌ها ممکن است شکننده، لایه لایه و به طور کلی ضعیف شوند.
کمردرد یا احساس درد در ناحیه گردن
کمردرد و احساس درد در ناحیه گردن می‌توانند نشانه‌های نرمی استخوان باشند. نرمی استخوان معمولاً به کاهش چگالی استخوان و ضعف ساختار استخوانی اشاره دارد. در نتیجه، استخوان‌ها ممکن است نسبت به فشار و استرس حساسیت بیشتری داشته باشند و درد یا تنش در ناحیه گردن و کمر ایجاد شود.
در خصوص فیزیوتراپی دیسک کمر و گردن بیشتر بدانید.
حالت خمیده یا گوژپشتی
حالت خمیده یا گوژپشتی (کایفوز) می‌تواند یکی از علائم نرمی استخوان باشد. در صورت کاهش چگالی استخوان، ستون فقرات ممکن است نسبت به فشار و استرس حساسیت بیشتری داشته باشند و به طور تدریجی به جلو خم شوند، که باعث ایجاد حالت خمیده یا گوژپشتی می‌شود
علت نرمی استخوان در بزرگسالان چیست؟
نرمی استخوان در بزرگسالان می‌تواند به دلایل مختلفی باشد. این شرایط معمولاً به عوامل زیر ایجاد می‌شوند:
کاهش هورمون استروژن
در زنان، پس از سنین یائسگی، سطح هورمون استروژن کاهش می‌یابد. استروژن یک نقش کلیدی در حفظ چگالی استخوان دارد. کاهش سطح استروژن می‌تواند باعث نرمی استخوان و کاهش چگالی استخوان شود.
پیری
با افزایش سن، معمولاً استخوان‌ها تجدید و بازسازی کمتری دارند، که ممکن است منجر به کاهش چگالی استخوان شود.
کمبود ویتامین D و کلسیم
ویتامین D و کلسیم را می‌توان به عنوان عوامل مهم در حفظ استحکام استخوان‌ها در نظر گرفت. کمبود این مواد مغذی می‌تواند به نرمی استخوان و کاهش چگالی استخوان منجر شود.
بیماری‌های مزمن
برخی از بیماری‌های مزمن مثل سرطان، آرتریت روماتوئید، بیماری‌های کلیوی و دیابت می‌توانند باعث نرمی استخوان شوند.
عوامل ژنتیکی
برخی از افراد ممکن است به دلایل ژنتیکی بیشتر در معرض نرمی استخوان باشند.
استفاده بیش از حد از الکل و سیگار
مصرف بیش از حد الکل و سیگار نیز می‌تواند باعث کاهش چگالی استخوان و نرمی آن شود.
درمان نرمی استخوان در بزرگسالان چیست؟
درمان نرمی استخوان در بزرگسالان بستگی به علت اصلی نرمی استخوان و وضعیت هر فرد دارد. درمان معمولاً شامل ترکیبی از اقدامات زیر است:
- ● مصرف مکمل‌های کلسیم و ویتامین 😀 مکمل‌های کلسیم و ویتامین D به عنوان مواد مغذی مهم در حفظ چگالی استخوان مورد استفاده قرار می‌گیرند. مصرف مناسب این مکمل‌ها، تحت نظر پزشک، می‌تواند به تقویت استخوان‌ها کمک کند.
- ● تغییرات در رژیم غذایی: مصرف مواد غذایی غنی از کلسیم و ویتامین D مانند محصولات لبنی، سبزیجات تیره رنگ، ماهی، تخم‌مرغ و ماست می‌تواند در حفظ سلامت استخوان‌ها مؤثر باشد.
- ● ورزش منظم: ورزش‌هایی که بار وزنی در بر دارند، مانند پیاده‌روی، دویدن، بدنسازی و تمرینات مقاومتی می‌توانند استحکام استخوان را افزایش دهند. با این حال، قبل از شروع هرگونه برنامه ورزشی، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.
- ● ترک عادات مضر: اگر سیگار می‌کشید یا مصرف الکل زیادی داشتید، ترک این عادات می‌تواند به بهبود سلامت استخوان‌ها کمک کند.
- ● داروها: در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهایی را تجویز کند که برای افزایش چگالی استخوان موثر هستند. مثال‌هایی از این داروها شامل بیسفوسفونات‌ها و تری‌جیلیتین‌ها هستند.
- ● جراحی: در موارد شدید و وخیم نرمی استخوان، ممکن است نیاز به مداخلات جراحی باشد. این شامل تزریق مواد تقویت کننده به استخوان یا عمل جراحی برای تثبیت و تقویت استخوان‌ها شود.
مهم است که درمان نرمی استخوان توسط پزشک متخصص انجام شود. پزشک با توجه به وضعیت شما، علل و شدت نرمی استخوان، میزان خطر شکستگی و سایر عوامل، برنامه درمانی مناسبی را تعیین خواهد کرد.
آیا نرمی استخوان خطرناک است؟
نرمی استخوان یک وضعیت جدی است و می‌تواند خطرناک باشد. استخوان‌های قوی و سالم اهمیت بالایی در حفظ ساختار بدن و انجام وظایف روزمره دارند. نرمی استخوان به معنای کاهش چگالی استخوان و کمبود استحکام آنها است که می‌تواند به شکستگی‌های آسیب‌زا و آسیب به سیستم عضلانی و اسکلتی منجر شود.
شکستگی استخوان‌ها، به ویژه در مناطق حساس مانند لگن، ناحیه قرقره، آرنج و مچ، می‌تواند عوارض جدی را به همراه داشته باشد و نیاز به درمان های بیمارستانی و جراحی داشته باشد. علاوه بر این، نرمی استخوان می‌تواند منجر به کاهش کیفیت زندگی، محدودیت در حرکت و فعالیت‌های روزمره، درد مزمن و عدم استقلال در انجام فعالیت‌های روزانه شود.
بنابراین، در صورت تجربه علائم نرمی استخوان یا وجود عوامل خطر مانند سن بالا، تاریخچه شکستگی استخوان، بیماری‌های مزمن، کاهش قد و افزایش خطر شکستگی، بهتر است به پزشک خود مراجعه کنید تا تشخیص دقیق بگیرید و درمان مناسب را برای شما تعیین کند.
روش های پیشگیری از نرمی استخوان کدامند؟
پیشگیری از نرمی استخوان می‌تواند با اتخاذ تدابیر زیر انجام شود:
- ● مصرف مواد مغذی مناسب: مطمئن شوید که رژیم غذایی شامل مقدار کافی کلسیم، ویتامین D و دیگر مواد مغذی مهم برای سلامت استخوان است. محصولات لبنی، سبزیجات تیره، ماهی، تخم‌مرغ و ماست منابع خوبی از کلسیم و ویتامین D هستند.
- ● ورزش منظم: ورزش‌هایی که بار وزنی در بر دارند، مانند پیاده‌روی، دویدن، بدنسازی و تمرینات مقاومتی، می‌توانند استحکام استخوان را افزایش دهند. ورزش باعث فعال شدن سلول‌های ساختمانی استخوان می‌شود و به حفظ چگالی استخوان کمک می‌کند.
- ● جلوگیری از سوءتغذیه: مطمئن شوید که رژیم غذایی شامل کمبود مواد غذایی مهم مانند کلسیم یا ویتامین D نیست. همچنین، توجه کنید که مصرف افراطی مواد غذایی مانند قند، نمک و قهوه نیز می‌تواند به کاهش جذب کلسیم و افزایش از دست دادن آن منجر شود.
- ● ترک عادات مضر: اجتناب از سیگار و مصرف مفرط الکل می‌تواند به حفظ سلامت استخوان کمک کند. سیگار و مصرف الکل می‌توانند باعث کاهش جذب کلسیم و کاهش چگالی استخوان شوند.
- ● مراقبت جهت جلوگیری از سقوط: سقوط ممکن است به شکستگی استخوان منجر شود، بنابراین حفاظت از خود در برابر سقوط بسیار مهم است. استفاده از تجهیزات ایمنی مانند تخته‌های کمکی، پشتیبان‌ها و پارچه‌های لغزنده در خانه و محیط‌های عمومی می‌تواند خطر سقوط را کاهش دهد.
- ● ارتباط با پزشک: در صورت داشتن عوامل خطر بالا برای نرمی استخوان، مانند سن بالا، تاریخچه شکستگی استخوان، بیماری‌های مزمن و کاهش قد، با پزشک خود مشورت کنید و در صورت لزوم، از اقدامات پیشگیرانه و درمانی استفاده کنید.
درمان نرمی استخوان با فیزیوتراپی
فیزیوتراپی می‌تواند در درمان نرمی استخوان مفید باشد. هدف اصلی فیزیوتراپی در این حالت، افزایش قدرت عضلات، بهبود تعادل و استحکام استخوان، افزایش محدودیت حرکتی و کاهش درد است. برنامه‌های فیزیوتراپی می‌توانند بر اساس وضعیت شما و نیازهای خاص شما تنظیم شوند. در زیر تعدادی از روش های فیزیوتراپی که ممکن است برای درمان نرمی استخوان مفید باشند ذکر شده است:
تمرینات تقویتی
این تمرینات شامل تمرینات وزنه‌برداری، تمرینات مقاومتی و تمرینات استحکام عضلات است. با افزایش قدرت عضلات، بار بیشتری بر روی استخوان‌ها قرار می‌گیرد که باعث افزایش چگالی استخوان می‌شود.
در خصوص کامپرشن تراپی بیشتر بدانید.
تمرینات تعادل و استحکام
این تمرینات برای بهبود تعادل بدن و استحکام استخوان‌ها مفید هستند. مثال‌هایی از این تمرینات شامل تمرینات بر روی یک پای، تمرینات بر روی سطح نرم و متحرک (مانند ترامپولین) و تمرینات تعادل با استفاده از تجهیزات مختلف می‌باشند.
تمرینات انعطاف‌پذیری
استفاده از تمرینات انعطاف‌پذیری می‌تواند در بهبود دامنه حرکتی و افزایش قدرت عضلات و استخوان‌ها مؤثر باشد. این تمرینات شامل تمرینات استرچینگ و تمریناتی مربوط به انعطاف‌پذیری است.
تمرینات تنفسی
تمرینات تنفسی می‌توانند به کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند. تکنیک‌های تنفسی و تمرینات تنفسی می‌توانند استراحت و آرامش عضلات را تسهیل کنند.
آب درمانی
آب درمانی نیز به رفع گرفتگی عضلات کمک میک کند.فیزیوتراپی و هیدروتراپی به بهبود حرکت و فعالیت بیمار و بازگرداندن اعتماد به نفس وی کمک می کنند و باعث می شوند وضعیت ایستادن و نشستن بیمار بهبود یابد.
در خصوص آب درمانی زانو بیشتر بدانید.
تمرینات لرزش کل بدنBody –Whole Vibration
به عنوان روش جدید ورزشی همراه با تغییرات قابل توجه در دانسیته استخوانی تیبیا و ستون فقرات در مفصل
ران در خانمهای بعد از سن یائسگی بوده است.
مگنت تراپی
مگنت تراپی یک روش درمانی جدید است که در آن از میدان های مغناطیسی برای درمان پوکی استخوان استفاده می شود. به این منظور، مگنت های مورد نیاز نزدیک بدن بیمار به صورت دائمی قرار داده می شوند و به این ترتیب سعی می شود فرآیند بهبود استخوان ها و ترمیم شکستگیها تسریع شده و درد بیمار کاهش پیدا کند.
توجه داشته باشید که هر برنامه فیزیوتراپی باید توسط یک فیزیوتراپیست مجرب (فیزیوتراپی رادین) و با توجه به وضعیت شما تنظیم شود. آنها می‌توانند برنامه‌های ویژه برای شما ادر نظر بگیرند و شما را در هر مرحله از درمان همراهی کنند. همچنین، همکاری با پزشک خود بسیار مهم است تا هماهنگی لازم بین درمان‌های دارویی و فیزیوتراپی انجام شود.
نرمی استخوان در کودکان و نوزادان
نرمی استخوان در کودکان و نوزادان به عنوان یک شرایط پزشکی رخ می‌دهد که در آن استخوان‌ها نسبت به شرایط طبیعی خود کمی نرم می‌شوند. این شرایط ممکن است به صورت موقت یا دائمی باشند و در اثر عوامل مختلفی مانند هورمون‌ها، تغذیه نامناسب، کمبود ویتامین‌ها، بیماری‌های مزمن و یا عوامل ژنتیکی رخ دهند.
در نوزادان و کودکان، استخوان‌ها در حال رشد و تکامل هستند و در این مرحله ممکن است خارج از مرزهای طبیعی خود نرم شوند. این موضوع ممکن است به دلیل نسبت ضعیف کلسیم و ویتامین D، کمبود هورمون رشد، نقص مادرزادی در ساختار استخوان‌ها، عوامل متابولیکی و یا بیماری‌های خاصی رخ دهد.
علائم نرمی استخوان در کودکان و نوزادان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
ناهنجاری‌های ساختاری
استخوان‌های نرم ممکن است به طور ظاهری کم‌چگالی و غیرمعمول به نظر برسند و باعث ناهنجاری در ساختار استخوان‌ها شوند.
تأخیر در رشد استخوانی
نرمی استخوان ممکن است باعث کاهش سرعت رشد استخوانی شود و منجر به تأخیر در رشد جسمی گردد.
شکستگی‌های مکرر
استخوان‌های نرم ممکن است برای مقاومت در برابر ضربه‌ها و فشارهای طبیعی کافی نباشند و در نتیجه شکستگی‌های مکرر رخ دهد.
اختلالات در حرکت و تعادل
نرمی استخوان می‌تواند توانایی کودک در حرکت و تعادل را کاهش دهد و باعث اختلالات در حرکت شود.
در صورت مشاهده هرگونه علامتی از نرمی استخوان در کودکان و نوزادان، مهم است که به یک پزشک متخصص مراجعه کنید. پزشک می‌تواند با استفاده از روش‌های تشخیصی مانند آزمایش خون، اشعه ایکس و سایر تست‌ها، علل نرمی استخوان را تشخیص داده و یک برنامه درمانی مناسب را تعیین کند. این برنامه‌های درمانی ممکن است شامل تغذیه مناسب، مکمل‌های ویتامینی، فعالیت‌های ورزشی و فیزیوتراپی و در برخی موارد داروها باشد. همچنین، در صورتی که نرمی استخوان به علت بیماری مزمن یا عوامل ژنتیکی رخ داده باشد، درمان باید بر اساس علت اصلی انجام شود.
مهمترین راه‌های پیشگیری از نرمی استخوان در کودکان و نوزادان شامل موارد زیر است:
● تغذیه مناسب: تأمین مقدار کافی کلسیم و ویتامین D از طریق تغذیه یکی از عوامل اصلی در پیشگیری از نرمی استخوان است. مطمئن شوید که کودکان و نوزادانتان دارای یک رژیم غذایی تغذیه‌ای و متنوع هستند که شامل مواد غذایی غنی از کلسیم و ویتامین D مانند شیر و محصولات لبنی، ماهی، تخم مرغ و سبزیجات است.
● مکمل‌های ویتامینی: در مواردی که کودکان و نوزادان نمی‌توانند کلسیم و ویتامین D مورد نیاز را از طریق تغذیه دریافت کنند، ممکن است پزشک مکمل‌های ویتامینی تجویز کند.
● فعالیت ورزشی: تحرک و فعالیت ورزشی منظم می‌تواند به استحکام استخوان‌ها کمک کند. اطمینان حاصل کنید که کودکانتان در فعالیت‌های ورزشی مناسب و منظم شرکت می‌کنند.
● مراقبت در مواقع فشار زیاد: در هنگام جابه‌جایی کودکان و نوزادان، به آنها فشار غیرطبیعی و سنگین وارد نکنید.
در نهایت، استفاده از راهنمایی و مشاوره پزشک متخصص در مورد نگرانی‌ها و سوالات خود می‌تواند به شما کمک کند.
نرمی استخوان در زنان باردار
زنان باردار نیز می توانند در طول دوران بارداری دچار نرمی استخوان شوند. این مشکل به عنوان “نرمی استخوان بارداری” یا “اوستئوپروزیسیا بارداری” شناخته می شود.
در طول بارداری، بدن زن تغییرات زیادی را تجربه می کند تا برای رشد و تغییرات جسمانی جنین آماده شود. هورمون‌های بارداری مانند استروژن و پروژسترون تاثیر قوی بر فعالیت سلول‌های استخوانی دارند. این هورمون‌ها باعث افزایش جذب کلسیم از روده و کاهش دفع کلسیم از کلیه‌ها می شوند. اما در برخی موارد، این تغییرات هورمونی می تواند باعث کاهش چگالی استخوان‌ها و نرمی آنها شود.
نرمی استخوان بارداری ممکن است به صورت موقت باشد و پس از زایمان به طور طبیعی به حالت عادی باز گردد. با این حال، در برخی زنان، این مشکل می تواند پایدارتر باشد و به عنوان یک شرایط بیماری‌ای مانند “اوستئوپروزیس” شناخته شود.
علائم نرمی استخوان بارداری می تواند شامل درد استخوانی، سستی، خستگی و ضعف عضلانی، افزایش خطر شکستگی استخوان و کمبود کلسیم در آزمایشات خونی باشد.
تفاوت نرمی استخوان و راشیتیسم چیست؟
نرمی استخوان (Osteoporosis) و راشیتیسم (Rickets) دو حالت جداگانه درباره‌ی استخوان‌ها هستند و تفاوت‌های مهمی با یکدیگر دارند. در ادامه به توضیح هر کدام می‌پردازم:
نرمی استخوان (Osteoporosis)
نرمی استخوان یک بیماری است که به دلیل کاهش چگالی استخوان‌ها و سازندها، استحکام و مقاومت استخوان‌ها را کاهش می‌دهد.
اغلب در افراد مسن رخ می‌دهد، اما نمی‌توان علت آن را به پیری نسبت داد. عواملی مانند کمبود کلسیم، ویتامین D، هورمون‌های جنسی زنانه (استروژن) و سایر عوامل می‌توانند عامل ایجاد آن باشند.
علائم نرمی استخوان شامل شکستگیها، سستی استخوان‌ها و درد استخوانی است.
راشیتیسم (Rickets)
راشیتیسم یک بیماری در دوران کودکی است که ناشی از کمبود ویتامین D، کلسیم و فسفر است. این کمبودها باعث کاهش استحکام استخوان‌ها شده و استخوان‌ها نرم و ضعیف می‌شوند.
راشیتیسم اغلب در کودکان در دوران رشد و تکامل استخوان‌ها رخ می‌دهد.
علائم راشیتیسم شامل سستی استخوان‌ها، ریزش مو، تغییرات در شکل استخوان‌ها و تاخیر در رشد استخوانی است.
بنابراین، تفاوت اصلی بین نرمی استخوان و راشیتیسم در علل و رده سنی مبتلا شدگان است. نرمی استخوان اغلب در افراد مسن تر رخ می‌دهد و علل آن می‌تواند شامل کمبود کلسیم و ویتامین D باشد. از سوی دیگر، راشیتیسم در کودکان رخ می‌دهد و علل آن معمولاً مربوط به کمبود ویتامین D، کلسیم و فسفر است.
سخن پایان
نرمی استخوان در بزرگسالان از جمله بیماری‌های شایع در بین زنان و مردان در سنین بالا است که به علت عدم بروز علائم به‌عنوان بیماری خاموش شناخته می‌شود. عدم توجه و درمان این بیماری می‌تواند باعث شکستگی‌های ناگهانی در سنین میان‌سالی و پیری شوند. توصیه می شود با انتخاب سبک زندگی صحیح، تغذیه سالم، ورزش، قدم زدن در آفتاب و پرهیز از سیگار و الکل تا جای ممکن از ابتلا به بیماری نرمی استخوان پرهیز کنید.
فیزیوتراپی رادین یکی از بهترین فیزیوتراپی تهران آماده هرگونه خدمات در خصوص درمان بیماری نرمی استخوان به شما بیماران عزیز می باشد که می توانید با شماره تماس مندرج در سایت با ما تماس بگیرید تا با ارائه مشاوره از بهترین خدمات مرکز بهره مند شوید.
همچنین میتوانید از خدمات فیزیوتراپی با بیمه آسیا نیز بهرمند شوید.
