منظور از نقاط ماشه ای (تریگر پوینت) چیست؟ ارتباط فیزیوتراپی با نقاط ماشه ای یا تریگر پوینت چگونه است؟
منظور از نقاط ماشه ای (تریگر پوینت) چیست و ارتباط فیزیوتراپی با نقاط ماشه ای یا تریگر پوینت چگونه است؟ نقاط ماشه ای یا تریگر پوینت (Trigger Point) در علم فیزیوتراپی و طب توانبخشی به نقاطی اشاره دارد که در عضلات بدن وجود دارند و با فشار و تحریک آنها می‌توان علائم درد و عدم راحتی را کاهش داد.
نقاط ماشه ای به طور معمول در ناحیه‌هایی از عضلات قرار دارند که بافت های عضلانی در آنجا تنش یا التهاب دارند. این نقاط ممکن است به علت تصادف، فعالیت بیش از حد، تنش عضلانی یا عوامل دیگر شکل بگیرند.
زمانی که نقاط ماشه ای فشار یا تحریک می‌شوند، می‌توانند علائمی مانند درد موضعی، تنش عضلانی، ترمیم کندگی محدود، تغییرات در حرکت و قابلیت انعطاف پذیری عضلات و حساسیت در ناحیه مورد نظر را بهبود بخشند.
روش‌های مختلفی برای درمان نقاط ماشه ای وجود دارد که شامل ماساژ، تمرینات کششی، تزریقات دارویی، درمان‌های فیزیکی و روش‌های ترکیبی می‌شوند. هدف اصلی این درمان‌ها، کاهش درد، بهبود عملکرد عضلات و افزایش دامنه حرکتی است.
نشانه های تریگر پوینت یا نقاط ماشه ای کدامند؟
نشانه‌های تریگر پوینت ممکن است شامل موارد زیر باشند:
درد موضعی
ناحیه‌ای از عضله که دارای تریگر پوینت است، در واکنش به فشار یا تحریک درد را تجربه می‌کند. این درد معمولاً محدود به نقطه ماشه ای است و ممکن است به شدت متغیر باشد.
درد عرضی
در برخی موارد، درد ناحیه ماشه ای می‌تواند به سایر مناطق بدن انتشار یابد. به عنوان مثال، تریگر پوینت در عضله شانه می‌تواند درد را به ناحیه گردن، بازو یا دست منتقل کند.
تنش و سفتی عضلانی
ناحیه اطراف تریگر پوینت ممکن است تنش یا تغییرات در سفتی و انعطاف پذیری عضلات نشان دهد. این تنش ممکن است باعث محدودیت در حرکت عضله شود و در برخی موارد منجر به تغییرات در الگوی حرکتی شود.
حساسیت محلی
ناحیه تریگر پوینت غیرطبیعی و حساس به لمس می‌شود. فشار یا تحریک این ناحیه می‌تواند احساس تنش، درد یا حساسیت بیشتر را ایجاد کند.
تأثیر بر حرکت و عملکرد
تریگر پوینت‌ها می‌توانند تأثیراتی روی حرکت و عملکرد عضلات داشته باشند. به عنوان مثال، در صورت وجود تریگر پوینت در عضلات مربوط به حرکت شانه، ممکن است محدودیت در حرکت شانه را تجربه کنید.
مهم است بدانید که این نشانه‌ها ممکن است با بیماری‌ها یا مشکلات دیگری که در عضلات و ساختارهای بدنی وجود دارند، تداخل داشته باشند. بنابراین، برای تشخیص صحیح و درمان مناسب، توصیه می‌شود با یک پزشک متخصص مشورت کنید.
درباره مگنت تراپی بیشتر بخوانید…
علت ایجاد نقاط ماشه ای چیست؟
علت ایجاد نقاط ماشه ای هنوز به طور کامل مشخص نشده است و ممکن است چندین عامل در تشکیل آنها دخیل باشند. اما برخی از عواملی که به عنوان علت محتمل بررسی شده‌اند عبارتند از:
- آسیب عضلانی: آسیب یا تغییرات در عضلات می‌تواند منجر به تشکیل نقاط ماشه ای شود. مثلاً ضربه یا آسیب مکانیکی به عضله، تکراری بودن حرکات یا فشار طولانی مدت بر روی عضلات می‌تواند باعث تحریک و تغییرات در عضله شود.
- استرس و تنش: استرس روانی و تنش عاطفی می‌تواند به عوامل تشکیل نقاط ماشه ای تبدیل شود. استرس و تنش می‌توانند باعث ایجاد تنش عضلانی و تغییر در عملکرد عضلات شوند.
- نواقص ایمنی عضلانی: در برخی افراد، نواقص در سیستم ایمنی عضلانی وجود دارد که می‌تواند منجر به افزایش التهاب و تحریک عضلات شود و در نتیجه نقاط ماشه ای شکل گیرند.
- فعالیت بیش از حد: انجام فعالیت‌های ورزشی یا جسمانی بیش از حد می‌تواند منجر به فعالیت زیاد عضلات شود و نقاط ماشه ای را ایجاد کند.
- عوامل شیمیایی: عوامل شیمیایی مانند ترشحات شیمیایی در عضلات، ناقل‌های عصبی مختلف و عوامل التهابی می‌توانند به تحریک و ایجاد نقاط ماشه ای کمک کنند.
مهم است بدانید که هر فرد ممکن است به عوامل مختلفی برای تشکیل نقاط ماشه ای پاسخ دهد و علل ممکن در هر فرد ممکن است متفاوت باشد. برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، مشاوره و معاینه توسط یک پزشک متخصص توصیه می‌شود.
درباره کامپرشن تراپی بخوانید.
تریگر پوینت ها یا نقاط ماشه ای به چند دسته تقسیم می شوند؟
تریگر پوینت‌ها بر اساس مکان قرارگیری و جنبه‌های دیگر می‌توانند به چند دسته تقسیم شوند. دو دسته اصلی تریگر پوینت‌ها عبارتند از:
تریگر پوینت‌های عمده (Primary Trigger Points)
این نقاط ماشه ای در ناحیه‌هایی قرار دارند که درد اصلی را ایجاد می‌کنند. معمولاً در ناحیه عضلانی که احساس درد می‌کنید واقع شده و می‌توانند به مناطق دیگری از بدن تأثیر بگذارند. به عنوان مثال، تریگر پوینت در عضلات گردن می‌تواند درد را به سر، شانه یا بازو منتقل کند.
تریگر پوینت‌های فرعی (Satellite Trigger Points)
این نقاط ماشه ای در نواحی اطراف تریگر پوینت اصلی قرار می‌گیرند و در نتیجه توسط آن تشکیل می‌شوند. آنها در نتیجه درد ماشه ای اصلی یا به علت تحریک ناحیه اطراف آن شکل می‌گیرند. به عنوان مثال، اگر تریگر پوینت اصلی در عضله شانه وجود داشته باشد، تریگر پوینت‌های فرعی ممکن است در ناحیه گردن یا بازو شکل گیرند.
همچنین، بعضی از منابع تریگر پوینت‌ها را بر اساس مشخصه‌های دیگری مانند نحوه تحریک واکنش درد و تغییرات حساسیت تقسیم بندی می‌کنند. برای مثال، تریگر پوینت‌های فعال (Active Trigger Points) که در آنها فشار یا تحریک باعث درد فوری می‌شود و تریگر پوینت‌های خفی (Latent Trigger Points) که در آنها فشار یا تحریک توسط فرد ممکن است درد یا علائم دیگر را تجربه کند.
مهم است بدانید که این تقسیم‌بندی‌ها به منظور تشخیص و درمان متناسب با نقاط ماشه ای استفاده می‌شود و مشاوره و معاینه توسط یک پزشک متخصص توصیه می‌شود تا تشخیص دقیق تریگر پوینت‌ها و درمان مناسب ارائه شود.
درباره شاک ویو تراپی بخوانید.
منظور از Twitch response در تریگر پوینت چیست؟
Twitch response یا واکنش توییچ در مورد تریگر پوینت‌ها به نوعی از واکنش ناخواسته عضلانی است که در پاسخ به فشار یا تحریک تریگر پوینت‌ها رخ می‌دهد. واکنش توییچ به صورت ناگهانی و شدید اتفاق می‌افتد و همراه با تشنگی و جذب عضلات است که می‌تواند به صورت یک لرزش یا تپش بوده و یا حتی ممکن است به نوعی منقبض شدن و رها شدن عضله ظاهر شود.
وقتی که تریگر پوینت فعال (Active Trigger Point) تحریک شود، یک پالس الکتریکی از عضله عبور می‌کند و باعث ایجاد واکنش توییچ می‌شود. این واکنش ممکن است به عنوان یک علامت تشخیصی برای تشخیص تریگر پوینت‌های فعال استفاده شود. همچنین، وقتی که تریگر پوینت فعال تحریک شود، ممکن است درد احساس شده و منطقه مربوطه به لحاظ حساسیت افزایش یابد.
واکنش توییچ معمولاً به عنوان یکی از شاخص‌های تشخیصی در تریگر پوینت‌ها استفاده می‌شود و نشان دهنده فعالیت زیاد و اختلال در عضله می‌باشد. برای تشخیص و درمان دقیق تریگر پوینت‌ها و استفاده از واکنش توییچ، توصیه می‌شود توسط یک پزشک متخصص یا توانبخشی مورد مشاوره و معاینه قرار گیرید.
درد انتشاری در تریگر پوینت یا نقاط ماشه ای چیست؟
درد انتشاری یا در تریگر پوینت (Referred Pain) به موقعیتی اشاره دارد که درد از تریگر پوینت اصلی به مناطق دیگری از بدن منتقل می‌شود. به عبارت دیگر، در صورتی که یک تریگر پوینت فعال در یک ناحیه خاص وجود داشته باشد، ممکن است درد به مناطق دیگری از بدن که به نظر می‌رسد بی‌ارتباط هستند، انتشار یابد.
این پدیده معمولاً به دلیل تأثیر تریگر پوینت بر شبکه عصبی مربوطه رخ می‌دهد. تریگر پوینت‌ها می‌توانند باعث تحریک عصب‌های حسی و حرکتی در ناحیه اطراف خود شوند و این تحریک‌ها می‌توانند توسط شبکه عصبی به مناطق دیگری از بدن منتقل شوند و در آنجا درد یا علائم دیگر ایجاد کنند.
برای مثال، فرض کنید یک تریگر پوینت فعال در عضله شانه وجود دارد. این تریگر پوینت می‌تواند باعث ایجاد درد انتشاری در ناحیه گردن، شانه، بازو و حتی پشت دست شود. در این مورد، درد در ناحیه‌های دیگر به علت تأثیر تریگر پوینت اصلی و انتشار درد ایجاد می‌شود.
درک درد انتشاری در تریگر پوینت می‌تواند مفید باشد، زیرا این می‌تواند به پزشک در تشخیص صحیح و محدوده تریگر پوینت کمک کند. برای تشخیص و درمان دقیق تریگر پوینت‌ها و درد انتشاری، معمولاً توصیه می‌شود توسط یک پزشک متخصص یا توانبخشی مورد مشاوره و معاینه قرار گیرید.
تریگر پوینت ها چگونه درمان می شوند؟
تریگر پوینت‌ها معمولاً به وسیله روش‌های مختلف درمانی قابل درمان هستند. درمان تریگر پوینت‌ها می‌تواند شامل روش‌های غیردارویی و دارویی باشد. در زیر، چندین روش درمانی رایج برای تریگر پوینت‌ها آورده شده است:
- ماساژ عضلانی: ماساژ عضله اطراف تریگر پوینت می‌تواند به کاهش تنش عضلانی و رفع تریگر پوینت‌ها کمک کند. این روش می‌تواند شامل استفاده از فشار، انجام حرکات ماساژ و تکنیک‌های دیگر باشد.
- تکنیک‌های تراپی فیزیکال: از جمله تراپی الکتریکی، تراپی حرارتی و تمرینات تقویتی و کششی برای بهبود عملکرد عضلات و کاهش درد استفاده می‌شود.
- درمان دارویی: برخی داروها می‌توانند در کاهش التهاب و درد تریگر پوینت‌ها موثر باشند. به عنوان مثال، ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی (NSAIDs)، مسکن‌ها و الگوپاتی ها ممکن است تجویز شوند.
- تزریقات محلی: در صورتی که درمان‌های دیگر نتیجه مطلوبی نداشته باشند، ممکن است پزشک تزریق محلی مانند کورتیکوستروئیدها یا آنالژزیک‌ها به ناحیه تریگر پوینت انجام دهد.
- آموزش تمرینات و روش‌های خودمراقبتی: تحریک خودمراقبتی و انجام تمرینات طبیعی و تمرینات کششی می‌تواند به بهبود علائم تریگر پوینت‌ها کمک کند. این شامل تمرینات اصلاحی، استراحت مناسب، تمدید عضلانی و تکنیک‌های تنفسی است.
مهم است که بهترین روش درمانی برای شما توسط یک پزشک متخصص یا توانبخشی تعیین شود. انتخاب درمان مناسب بستگی به شدت علائم، مکان تریگر پوینت و وضعیت عمومی شما دارد.
ارتباط تریگر پوینت ها با فیزیوتراپی چیست؟
تریگر پوینت‌ها و فیزیوتراپی دو عنصر مرتبط در حوزه توانبخشی و درمان فیزیکی هستند. فیزیوتراپی به عنوان رشته‌ای از علوم پزشکی که بر روی بازسازی و بهبود حرکت و عملکرد بدن تمرکز دارد، می‌تواند در درمان تریگر پوینت‌ها مؤثر باشد.
ارتباط تریگر پوینت‌ها با فیزیوتراپی به دلایل زیر است:
- ماساژ عضلانی: فیزیوتراپی شامل استفاده از تکنیک‌های ماساژ عضلانی است که می‌تواند به کاهش تنش عضلانی و آزادسازی تریگر پوینت‌ها کمک کند. این تکنیک‌ها می‌توانند شامل تکنیک‌های فشاری، انجام حرکات ماساژ و تمرکز بر نقاط مشخص در عضلات باشند.
- تمرینات تقویتی و کششی: فیزیوتراپی شامل تعیین یک برنامه تمرینی مناسب برای بهبود عملکرد عضلات و تعادل عضلانی است. این تمرینات می‌توانند به کاهش وضعیت‌های ناهنجار عضلانی که ممکن است تریگر پوینت‌ها را تحریک کنند، کمک کنند.
- تراپی الکتریکی و تراپی حرارتی: فیزیوتراپی می‌تواند از روش‌های تراپی الکتریکی مانند الکترواستیمولاسیون عضلات و تراپی حرارتی مانند استفاده از گرما و سرما، آب درمانی برای کاهش التهاب و درد در مناطق تحت تأثیر تریگر پوینت‌ها استفاده کند.
- آموزش خودمراقبتی: فیزیوتراپی می‌تواند به شما تمرینات و تکنیک‌های خودمراقبتی را آموزش دهد تا بتوانید به طور خودکار در منزل یا در روزمره به کاهش تریگر پوینت‌ها و مراقبت از عضلات خود بپردازید.
به طور کلی، فیزیوتراپی می‌تواند بهبود عملکرد عضلات، کاهش درد و تسهیل فرآیند بهبودی در تریگر پوینت‌ها کمک کند. برای دریافت درمان فیزیوتراپی برای تریگر پوینت‌ها، مشاوره و راهنمایی از یک فیزیوتراپیست متخصص توصیه می‌شود.
سخن پایانی
جهت دریافت تمرینات فیزیوتراپی و استفاده از تجهیزات و خدمات کلینیک رادین می توانید با شماره تماس های درج شده در سایت تماس حاصل فرمایید و وقت خود را رزرو کنید. ما با بهترین امکانات و کادر مجرب در خدمت گذاری به شما مراجعین عزیز آماده هستیم.
