تاندونیت فلکسور چیست؟ فیزیوتراپی تاندونیت فلکسور
تاندونیت فلکسور چیست و فیزیوتراپی تاندونیت فلکسور چگونه انجام می شود؟ تاندونیت فلکسور (Tendinitis Flexor) به واضح‌ترین صورت به مشکلات التهابی تاندونهای مربوط به عضلات فلکسورها اشاره دارد. عضلات فلکسورها مسئول حرکت انعطافی در مفاصلی مانند مفصل مچ دست و مچ پا هستند.
تاندونیت فلکسور معمولاً ناشی از فشار، افزایش فعالیت‌های مکرر یا آسیب مکانیکی به تاندونها است. استفاده مکرر و شدید از عضلات فلکسورها، مانند عملکرد روزمره، ورزش‌هایی مانند تنیس، بیسبال، بسکتبال، پینت‌بال و ورزش‌های دیگر می‌تواند باعث ایجاد التهاب در تاندونهای فلکسورها شود.
علائم و نشانه‌های تاندونیت فلکسور می‌تواند شامل درد، تورم، حساسیت و محدودیت حرکت در ناحیه تاندون متأثر باشد. در صورت بروز این علائم، ممکن است نیاز به مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان داشته باشید.
درمان تاندونیت فلکسور شامل استراحت، کاهش فعالیت‌های سنگین، استفاده از یخ‌گذاری، فیزیوتراپی، مصرف ضدالتهاب‌ها و در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به روش‌های درمانی پیشرفته‌تر مانند تزریق کورتیکواستروئیدها یا جراحی وجود داشته باشد.
با این حال، تشخیص و درمان دقیق تاندونیت فلکسور، توسط یک پزشک متخصص، معمولاً متخصص تراوماتولوژی یا جراح دست، انجام می‌شود. پزشک شما می‌تواند بر اساس علائم و نشانه‌های شما، تشخیص صحیح را قرار دهد و برنامه درمانی مناسب را تعیین کند.
تاندونیت فلکسور یا التهاب تاندون های خم کننده انگشتان چیست؟
تاندونیت فلکسور (Tendinitis Flexor) یا التهاب تاندونهای خم کننده انگشتان به وضوح‌ترین صورت به مشکلات التهابی تاندونهای مربوط به عضلات خم کننده انگشتان اشاره دارد. عضلات خم کننده انگشتان مسئول حرکت خم شدن انگشتان در مفصل‌های دست هستند.
تاندونیت فلکسور معمولاً ناشی از فشار، افزایش تکراری فعالیت‌های مکرر یا آسیب مکانیکی به تاندونها است. استفاده مکرر و شدید از عضلات خم کننده انگشتان، مانند استفاده در کارهای دستی، ورزش‌هایی مانند بدمینتون، تنیس، بسکتبال و ورزش‌های دیگر می‌تواند باعث ایجاد التهاب در تاندونهای خم کننده انگشتان شود.
علائم و نشانه‌های تاندونیت فلکسور می‌تواند شامل درد، تورم، حساسیت و محدودیت حرکت در ناحیه تاندون متأثر باشد. عموماً تاندونیت فلکسور در انگشتان و انگشتان کوچک دست رخ می‌دهد.
درمان تاندونیت فلکسور شامل استراحت، کاهش فعالیت‌های سنگین، استفاده از کمپرس یخ، فیزیوتراپی، مصرف ضدالتهاب‌ها و در موارد شدیدتر، ممکن است نیاز به روش‌های درمانی پیشرفته‌تر مانند تزریق کورتیکواستروئیدها یا جراحی وجود داشته باشد.
علل آسیب تاندون فلکسور
آسیب تاندون فلکسور می‌تواند به علت چندین عامل رخ دهد. برخی از اصلی‌ترین علل آسیب تاندون فلکسور عبارتند از:
استفاده بیش از حد کردن
استفاده بیش از حد عضلات فلکسورها می‌تواند باعث آسیب و التهاب در تاندونها شود. فعالیت‌هایی مانند ورزش‌هایی که نیاز به حرکت خم شدن و گردش مچ دست دارند، می‌توانند عامل آسیب تاندون فلکسور باشند.
آسیب مکانیکی
ضربه، فشار یا آسیب مستقیم به تاندونهای فلکسور می‌تواند باعث آسیب و التهاب آنها شود. این ممکن است در نتیجه وقوع تصادفات و ضربه به دست، مچ دست یا انگشتان رخ دهد.
عوامل زیستی
برخی عوامل زیستی می‌توانند نقش در آسیب تاندون فلکسور ایفا کنند. مثلاً، فرایندهای پیری طبیعی که باعث کاهش قوت و انعطاف پذیری تاندونها می‌شود، می‌تواند آسیب آنها را افزایش دهد.
عوامل زمینه‌ای
برخی عوامل زمینه‌ای نیز ممکن است در افزایش خطر آسیب تاندون فلکسور تأثیرگذار باشند. مثلاً، وجود بیماری‌های التهابی مزمن مانند روماتوئید آرتریت، دیابت، یا تنش‌های روانی می‌توانند به آسیب تاندون فلکسور مرتبط باشند.
مهم است بدانید که این فقط برخی از علل مهم آسیب تاندون فلکسور هستند و عوامل دیگر نیز ممکن است نقش داشته باشند. اگر شما مشکلی مرتبط با تاندون فلکسور دارید، بهتر است با یک پزشک متخصص مشاوره کنید تا تشخیص دقیق بگیرید و برنامه درمانی مناسب را دنبال کنید.
درباره تاندون آشیل بخوانید.
علائم تاندونیت فلکسور
علائم تاندونیت فلکسور ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درد: درد یکی از اصلی‌ترین علائم تاندونیت فلکسور است. درد معمولاً در ناحیه تاندون متأثر و در طول تاندون حاصل از التهاب و تحریک تاندون رخ می‌دهد. درد ممکن است شدید باشد و با فعالیت‌هایی که نیازمند استفاده از عضلات فلکسورها است، بیشتر شود.
- تورم: التهاب در تاندونها می‌تواند منجر به تورم در ناحیه متأثر شود. این تورم ممکن است محدود به ناحیه تاندون باشد یا در امتداد تاندون تا مفصل مچ دست یا انگشتان گسترش یابد.
- حساسیت: تاندون متأثر معمولاً حساسیت و حس دردناکی در مقابل فشار و لمس دارد. اعمال فشار مستقیم بر تاندون یا حرکات خم شدن و گردش مچ دست و انگشتان می‌تواند ناراحتی و درد را تشدید کند.
- محدودیت حرکت: آسیب تاندون فلکسور می‌تواند باعث محدودیت در حرکت خم شدن انگشتان یا مچ دست شود. این محدودیت ممکن است به دلیل درد و التهاب تاندونها و همچنین تشدید در حالت‌های خاص، مانند صبح‌ها بعد از استراحت، بیشتر باشد.
- صدمه و ضعف عضلانی: در موارد شدید تاندونیت فلکسور، صدمه و آسیب به عضلات فلکسور ممکن است رخ دهد و منجر به ضعف عضلانی در انگشتان و مچ دست شود. در این حالت، قدرت خم شدن انگشتان و مچ دست کاهش می‌یابد.
مهم است بدانید که علائم ممکن است در هر فردی متفاوت باشد و شدت و مدت زمان آنها نیز ممکن است متفاوت باشد. اگر شما علائمی شبیه به تاندونیت فلکسور دارید، بهتر است با پزشک مراجعه کنید تا تشخیص دقیقی بگیرید و برنامه درمانی مناسب را دنبال کنید.
درباره انگشت چنگالی بخوانید.
نحوه تشخیص تاندونیت فلکسور
تشخیص تاندونیت فلکسور معمولاً توسط یک پزشک متخصص ارتوپدی یا فیزیوتراپیست انجام می‌شود. پزشک برای تشخیص دقیق تاندونیت فلکسور ممکن است از روش‌ها و ابزارهای مختلف استفاده کند، که می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
معاینه و بررسی تاریخچه بیماری
پزشک شما را ممکن است درباره علائم، زمان بروز آنها، فعالیت‌هایی که منجر به تشدید علائم می‌شوند، و هر نوع صدمه یا ضربه احتمالی در ناحیه تاندونهای فلکسور مورد سوال قرار دهد.
بررسی بدنی
پزشک ناحیه متأثر را بررسی می‌کند، از جمله انگشتان، مچ دست و مفصل مچ دست. او ممکن است به دنبال علائمی مانند درد، تورم، حساسیت و محدودیت حرکت باشد. همچنین، آزمون‌هایی مانند آزمون خم شدن و گردش مچ دست و انگشتان را انجام دهد تا قدرت و محدودیت حرکت را ارزیابی کند.
تصویربرداری
در برخی موارد، پزشک ممکن است از روش‌های تصویربرداری مانند رادیوگرافی (X-ray)، آندوسکوپی (endoscopy)، سونوگرافی و یا مغناطیس تصویربرداری (MRI) استفاده کند تا ناحیه متأثر را به صورت دقیق تر تصویربرداری کند و هرگونه آسیب یا التهاب در تاندونها را تشخیص دهد.
آزمون‌های تکمیلی
در برخی موارد، پزشک ممکن است نیاز به آزمون‌های تکمیلی داشته باشد تا تشخیص دقیق‌تری بگیرد و علل دیگر آسیب در نظر بگیرد. این شامل آزمون‌های خون، آزمون تشدید تاندون (Tendon Stress Test) و یا آزمون الکترومیووگرافی (EMG) می‌شود.
با ترکیب این روش‌ها و اطلاعات تشخیصی، پزشک قادر است تاندونیت فلکسور را تشخیص دهد و برنامه درمانی مناسب را برای شما تعیین کند.
روش های درمان آسیب تاندون خم کننده انگشتان دست
درمان آسیب تاندون خم کننده انگشتان دست (تاندونیت فلکسور) می‌تواند شامل مراحل مختلفی باشد و بسته به شدت و مدت زمان آسیب، درمان ممکن است متفاوت باشد. در زیر، چندین روش درمانی معمول برای تاندونیت فلکسور را بررسی می‌کنیم:
- استراحت و محدودیت فعالیت: در صورت تشخیص تاندونیت فلکسور، استراحت و محدودیت فعالیت ممکن است الزامی باشد. این به معنای اجتناب از فعالیت‌هایی است که باعث تحریک و تنش بیشتر در تاندونهای خم کننده انگشتان می‌شوند. این فعالیت‌ها ممکن است شامل حرکات خم شدن و گردش مچ دست و انگشتان باشد.
- استفاده از یخ: استفاده از بسته‌های یخی بر روی ناحیه متأثر می‌تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند. یخ را به مدت 15 تا 20 دقیقه به انتهای هر ساعت بر روی ناحیه مورد درد قرار دهید. با این حال، مطمئن شوید که یخ را مستقیماً بر روی پوست قرار ندهید و از استفاده اضافی طولانی‌مدت از یخ پرهیز کنید.
- آتل بندی: استفاده از آتل (splinting) بر روی مفصل مچ دست و انگشتان می‌تواند به استحکام‌بخشی به ناحیه متأثر و محدود کردن حرکت آنها کمک کند. این می‌تواند بهبود درد و التهاب را تسهیل کند و به تاندون فرصت ترمیم بدهد.
- فیزیوتراپی: جلسات فیزیوتراپی ممکن است در بهبود تاندونیت فلکسور موثر باشند. تمرینات ایستا و تمرینات تقویتی خاص می‌توانند عضلات فلکسور را تقویت کرده و استحکام آنها را افزایش دهند. همچنین، تکنیک‌های مانند ماساژ، الکتروتراپی و آب درمانی نیز ممکن است در بهبود علائم کمک کنند.
- داروها: پزشک ممکن است داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی (NSAIDs) را تجویز کند تا به کاهش التهاب و درد کمک کنند. در موارد شدیدتر، تزریق‌های استروئیدی مستقیماً به ناحیه متاندونیت فلکسور (تاندونیت خم کننده انگشتان دست) عموماً با استفاده از روش‌های درمانی غیرجراحی قابل مدیریت است. در صورت عدم بهبود با درمان غیرجراحی، ممکن است پزشک تصمیم بگیرد روش‌های جراحی را مورد استفاده قرار دهد.
درباره فیزیوتراپی مچ دست و عصب رادیال بخوانید.
فیزیوتراپی بعد از تاندونیت فلکسور چگونه و با چه روش هایی است؟
فیزیوتراپی پس از تاندونیت فلکسور می‌تواند بهبود بخشی و تقویت عضلات خم کننده انگشتان دست را تسریع کند. درمان فیزیوتراپی عموماً توسط یک فیزیوتراپیست متخصص انجام می‌شود و شامل مراحل زیر می‌باشد:
- ارزیابی و تشخیص: فیزیوتراپیست ابتدا بررسی جامعی از وضعیت تاندونیت فلکسور و عوارض مرتبط با آن انجام می‌دهد. این شامل معاینه فیزیکی، تاریخچه بیماری، مشاهده حرکات و ارزیابی عملکرد است. با توجه به ارزیابی، برنامه درمانی شخصی‌سازی برای تاندونیت فلکسور تدوین می‌شود.
- تمرینات ایستا: تمرینات ایستا برای تقویت عضلات خم کننده انگشتان دست و استحکام‌بخشی به آنها مورد استفاده قرار می‌گیرند. این تمرینات می‌توانند شامل فشردن توپ کوچک در دست، فشردن خمیر یا انجام حرکات خم و دراز کردن انگشتان با استفاده از مقاومت مناسب باشند. فیزیوتراپیست شما به شما نحوه انجام صحیح تمرینات را آموزش خواهد داد و توصیه‌های لازم را درباره تعداد تکرارها و فرکانس تمرینات به شما خواهد داد.
- تمرینات انعطاف‌پذیری: تمرینات انعطاف‌پذیری مفاصل و عضلات دست می‌توانند در بهبود محدودیت حرکت و افزایش انعطاف آنها مؤثر باشند. این تمرینات شامل انعطاف‌پذیری مچ دست، انگشتان و مفاصل دیگر دست است. فیزیوتراپیست ممکن است از تکنیک‌های استرچینگ، تمرینات مبتنی بر گریز از درد و تمرینات انعطاف‌پذیری معکوس استفاده کند.
- ماساژ و تکنیک‌های دستی: فیزیوتراپیست می‌تواند از ماساژ و تکنیک‌های دستی برای کاهش التهاب و درد در ناحیه تاندونیت فلکسور استفاده کند. این تکنیک‌ها می‌توانند شامل ماساژ عمومی دست، ماساژ انگشتان و مفاصل دست و تکنیک‌های مانند ماساژ عمیق با استفاده از فشار مناسب باشند.
- استفاده از تجهیزات و ابزارهای فیزیوتراپی: فیزیوتراپیست ممکن است از تجهیزات و ابزارهای مختلف برای تسهیل درمان استفاده کند. این شامل باند ها و پانسمان‌ها برای حمایت و پایداری مفصل می‌شود. همچنین، استفاده از الکتروتراپی (مانند استفاده از جریانهای الکتریکی) نیز ممکن است برای کاهش التهاب و درد مورد استفاده قرار بگیرد.
- آموزش و توصیه‌های خودمراقبتی: فیزیوتراپیست می‌تواند به شما توصیه‌ها و راهنمایی‌هایی درباره خودمراقبتی بدهد. این شامل استفاده از یخ‌زدایی و گرما در ناحیه تحت درمان، توصیه‌های درباره استفاده صحیح از دست در طول روز، فعالیت‌ها و حرکاتی که باید اجتناب شود و توصیه‌هایی برای پیشگیری از عود تاندونیت فلکسور می‌شود.
مهم است که توصیه‌ها و نکات فیزیوتراپیست را به دقت پیروی کنید و همچنین به وی اطلاع دهید در صورتی که درمان همراه با درد یا تغییرات ناخواسته دیگری همراه باشد.
سخن پایانی
برای درمان تاندونیت فلکسور، فیزیوتراپی نقش بسیار مهمی را ایفا می کند. فیزیوتراپی شامل تمرینات و تکنیک‌های تقویتی و انعطاف‌پذیری است که بهبود را تسریع می‌کند و به کاهش علائم و درد کمک می‌کند. معمولاً فیزیوتراپیست تمرینات خاصی را برای شما تعیین می‌کند که باید به صورت منظم انجام دهید. شما می توانید با کلینیک تخصصی رادین تماس حاصل فرمایید تا با رزرو وقت با همکاری کادر مجرب مجموعه به بهبود خود با تکنیک ها و مجهزترین تجهیزات سرعت بخشید.
