پیوند استخوان چیست؟
پیوند استخوان (Bone graft) عملی است که در آن استخوان یا جایگزینی برای استخوان آسیب دیده یا ناکافی قرار می‌گیرد. این روش برای تقویت استخوان‌ها، اصلاح شکل استخوانی، جبران افتادگی استخوان و یا جایگزینی استخوان‌های شکسته و آسیب دیده استفاده می‌شود.
در عمل پیوند استخوان، استخوان مورد نیاز به دو شکل ممکن است تهیه شود، از بدن خود بیمار (پیوند استخوان اتوژن) یا از منابع خارجی مانند استخوان‌های دیگر افراد (پیوند استخوان آلوژنیک). استفاده از هر دو نوع پیوند استخوان مزایا و معایب خاص خود را دارد.
پیوند استخوان می‌تواند به صورت مستقیم (با قرار دادن استخوان پیوند در محل مورد نیاز) یا غیرمستقیم (با استفاده از موادی مانند پودر استخوانی، ژله استخوانی یا پیوند استخوانی ترکیبی) انجام شود. در هر صورت، هدف اصلی این عملیات ایجاد شرایط مناسب برای رشد استخوان جدید است.
پیوند استخوان یک روند طولانی است و ممکن است به مدت چند ماه به طول بیانجامد. همچنین، مراقبت‌های ویژه‌ای برای جلوگیری از عفونت و تسهیل فرآیند بهبودی نیاز است. پزشک شما می‌تواند درباره جزئیات بیشتر و موارد خاصی که در مورد پیوند استخوان شما باید در نظر گرفته شود، راهنمایی کند.
دلیل نیاز به عمل پیوند استخوان چیست؟
دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است نیاز به عمل پیوند استخوان را الزامی کنند. برخی از اصلی‌ترین دلایل عبارتند از:
ترمیم شکستگی استخوان
در صورتی که استخوان به طور جدی شکسته باشد و نتواند به طور طبیعی بهبود یابد، عمل پیوند استخوان ممکن است انجام شود. استفاده از استخوان پیوند به کمک اتوژنیک یا آلوژنیک می‌تواند به استحکام و ترمیم استخوان کمک کند.
جبران نقص استخوانی
در برخی موارد، استخوان‌ها ممکن است نقص یا ضعف داشته باشند. این موضوع می‌تواند به علت بیماری‌های مانند اوستئوپوروز یا عفونت‌ها رخ دهد. در این صورت، پیوند استخوان می‌تواند استخوان ضعیف را تقویت کرده و نقص را جبران کند.
ضعف استخوانی
درصورتی که استخوان توسط عفونت، تروما یا تومور آسیب ببیند و بخشی از آن از بین برود، عمل پیوند استخوان می‌تواند برای جبران ضعف استخوانی مورد نیاز باشد.
جراحات ارتوپدی
در برخی جراحات ارتوپدی مانند تعویض مفصل، تعویض استخوان، کورکتور بزرگسالان و فیوژن استخوانی، نیاز به پیوند استخوان ممکن است وجود داشته باشد. این عمل به کمک تثبیت استخوانی و تسهیل فرآیند بهبودی کمک می‌کند.
دلیل دقیق نیاز به عمل پیوند استخوان به وضعیت و مشکل خاص هر فرد بستگی دارد. پزشک معالج شما می‌تواند بر اساس تشخیص خود و شرایط شما، دلیل دقیق نیاز به عمل پیوند استخوان را توضیح دهد و برای شما برنامه‌ریزی کند.
درباره استئونکروز زانو بخوانید.
چگونه برای جراحی پیوند استخوان آماده شویم؟
برای آماده شدن جراحی پیوند استخوان، مهم است که همکاری و هماهنگی با پزشک و تیم درمانیتان داشته باشید. در زیر چند مورد از مراحل آماده شدن برای جراحی پیوند استخوان آورده شده است:
- ملاقات با پزشک: قبل از جراحی، با پزشک خود ملاقات کنید و جزئیات مربوط به جراحی را بررسی کنید. برای اینکه بهتر بفهمید چگونه باید برای جراحی آماده شوید، سوالات خود را با پزشک مطرح کنید.
- آزمایشات پیش‌جراحی: پزشک شما ممکن است آزمایش‌هایی مانند آزمایش خون، اشعه ایکس و سایر آزمایش‌های تصویربرداری مورد نیاز را برای تشخیص و بررسی وضعیت استخوان شما درخواست کند.
- بررسی سایر مشکلات پزشکی: اگر شرایط پزشکی دیگری مانند بیماری‌های قلبی، عفونت‌ها یا مشکلات خونی دارید، پزشک شما ممکن است شما را به متخصصان دیگر ارجاع دهد تا قبل از جراحی این مشکلات را مدیریت کنید.
- مراعات قبل از جراحی: پزشک شما ممکن است شما را به مراعات خاصی قبل از جراحیسوق دهد. این ممکن است شامل مواردی مانند محدودیت مصرف غذا و نوشیدنی قبل از جراحی، توقف مصرف داروهای خاصی قبل از جراحی، و دستورالعمل‌های خاص درباره شستشو و آماده‌سازی جسم قبل از جراحی باشد.
- حالت عمومی: حالت عمومی خود را حفظ کنید. تغذیه سالم و مناسب، استراحت کافی و فعالیت بدنی منظم به شما کمک می‌کند تا برای جراحی آماده شوید و بعد از آن بهبودی خوبی داشته باشید.
مهمترین نکته این است که با پزشک خود درباره مراحل آماده شدن برای جراحی صحبت کنید و دستورالعمل‌های وی را به دقت پیروی کنید. او می‌تواند شما را در مورد نحوه آماده شدن بهتر راهنمایی کند و اطلاعات مورد نیاز را برای شما فراهم کند.
درباره روماتیسم ستون فقرات بخوانید.
مراحل انجام عمل گرافت استخوانی
جراحی گرافت استخوانی یک روش جراحی است که در آن استخوان سالم از منطقه‌ای دیگر از بدن شما (مانند استخوان لگن، استخوان شین، استخوان ران و غیره) برداشت می‌شود و در منطقه‌ای دیگری که نیاز به ترمیم استخوان دارد قرار می‌گیرد. در زیر مراحل عمومی انجام عمل گرافت استخوانی آورده شده است:
بیهوشی
قبل از شروع جراحی، شما تحت تأثیر بیهوشی قرار می‌گیرید. نوع بیهوشی که استفاده می‌شود (مانند بیهوشی کلی یا بیهوشی موضعی) بسته به نوع و محل جراحی و توصیه پزشک شما متفاوت خواهد بود.
برداشت گرافت استخوانی
پزشک جراح استخوان سالم را از منطقه‌ای که برای برداشت گرافت استخوانی انتخاب شده است برداشت می‌کند. معمولاً این بخش از جسم در منطقه‌هایی مانند لگن، شین، ران و غیره قرار دارد.
آماده‌سازی منطقه پیوند
پس از برداشت استخوان، منطقه‌ای که نیاز به ترمیم استخوان دارد آماده می‌شود. این شامل تمیزکاری و آماده‌سازی مناسب منطقه پیوند جهت جایگزینی استخوان گرافت شده است.
ثبت استخوان گرافت شده
پس از آماده‌سازی منطقه پیوند، استخوان گرافت شده در موقعیت صحیح قرار می‌گیرد. این ممکن است شامل استفاده از ابزارهای تثبیتی مانند پیچ‌ها، پلاک‌ها، میخ‌ها و سیم‌های فلزی باشد تا استخوان گرافت شده به صورت ثابت در موقعیت خود قرار گیرد.
درمان
پس از قرار دادن استخوان گرافت شده، منطقه جراحی بسته و درمان می‌شود. این شامل استفاده از بانداژ و لوله‌های دفع سیالات نیز می‌شود.
ریکاوری
پس از جراحی، شما به بخش ریکاوری منتقل می‌شوید. پزشک شما ممکن است دستورات خاصی برای مراقبت پس از عمل، تغییرات در داروها و ترتیباتی برای بهبود به شما بدهد.
مراحل و جزئیات جراحی گرافت استخوانی ممکن است بسته به نیازهای خاص هر بیمار و توصیه‌های پزشک متفاوت باشد. مهمترین نکته این است که با پزشک خود ملاقات کرده و جزئیات جراحی را بررسی کنید. پزشک شما می‌تواند شما را با مراحل خاص جراحی آشنا کند و راهنمایی کند که چگونه بهترین آماده‌سازی را انجام دهید.
طبقه بندی گرافت استخوانی بر اساس کاربرد
جراحی گرافت استخوانی می‌تواند بر اساس کاربردهای مختلف طبقه‌بندی شود. در زیر، چند دسته‌بندی رایج بر اساس کاربرد جراحی گرافت استخوانی آورده شده است:
گرافت استخوانی در ترمیم شکستگی‌ها
در این نوع جراحی، استخوان سالم از منطقه‌ای دیگر از بدن (مانند لگن، شین، ران و غیره) برداشت می‌شود و در منطقه‌ای که شکستگی استخوان رخ داده است قرار می‌گیرد. این نوع جراحی معمولاً در مواردی مانند شکستگی‌های پیچیده یا شکستگی‌هایی که نیاز به استخوان سالم بیشتری دارند، استفاده می‌شود.
گرافت استخوانی در ترمیم نقص‌های استخوانی
در برخی موارد، استخوان‌ها ممکن است به شکل نامنظم یا با نقص‌هایی مانند نقص‌های خلقی یا نقص‌های عملیاتی روبرو باشند. در این حالت‌ها، جراحی گرافت استخوانی می‌تواند برای ترمیم و بهبود شکل و عملکرد استخوان مورد نظر استفاده شود.
گرافت استخوانی در ترمیم نقص‌های مفصل
در برخی موارد، نقص‌های استخوانی می‌توانند به نقص‌های مفصلی منجر شوند. در این صورت، جراحی گرافت استخوانی می‌تواند برای ترمیم و بهبود عملکرد و استحکام مفصل مورد نیاز استفاده شود.
گرافت استخوانی در ترمیم عملیات‌های ترمیمی استخوان
در برخی موارد، عملیات‌های ترمیمی استخوان ممکن است نیاز به استفاده از گرافت استخوانی داشته باشند. این عملیات‌ها ممکن است شامل تعویض مفصل، ترمیم استخوان پس از استئوپروزتیک (جایگزینی مفصل به شکل کامل یا جزئی)، ترمیم استخوان پس از جراحی ترمیمی غیرموفق یا استفاده از گرافت استخوانی در ترمیم ترک‌ها یا نقص‌های هسته استخوانی می‌شود.
این تقسیم‌بندی‌ها تنها چند مثال از کاربردهای مختلف جراحی گرافت استخوانی هستند و بسته به نیازها و شرایط هر بیمار، نوع دقیق و جزئیات جراحی ممکن است متفاوت باشد.
عمل پیوند استخوان اتولوگ
عمل پیوند استخوان اتولوگ یک نوع جراحی است که در آن استخوان سالم از بدن خود بیمار برداشت شده و به منطقه‌ای دیگر در بدن برای ترمیم استخوان که نیاز به تقویت یا جایگزینی است داده می‌شود. در این نوع جراحی، استخوان مورد نیاز برای پیوند از محل‌هایی مانند لگن، شین، ران، عمود فقرات و یا سایر استخوان‌های بدن برداشت می‌شود.
عمل پیوند استخوان اتولوگ معمولاً برای ترمیم استخوان‌های شکسته، تعویض استخوان مفصل، ترمیم نقص‌های استخوانی و یا تقویت استخوان‌های ضعیف استفاده می‌شود. استخوان برداشت شده به عنوان پیوند استخوانی معمولاً به دو صورت تثبیت شده استفاده می‌شود. در صورت استفاده از پیوند استخوان تثبیت شده، استخوان برداشت شده با استفاده از پیچ‌ها، پلاک‌ها یا مهره‌های فلزی در محل مورد نیاز تثبیت می‌شود تا بهبود و ترمیم استخوان را تسریع کند.
مزایای استفاده از پیوند استخوان اتولوگ شامل سازگاری بالا با بدن بیمار، کاهش خطر عفونت و ردیابی جسم خارجی، قابلیت رشد و بازسازی استخوان، و عدم نیاز به منابع بیرونی مانند جراحی‌های پیوند استخوانی از مواد غیربدنی است. با این حال، این نوع جراحی ممکن است مواردی مانند عود و یا عدم پیوند استخوان موفقیت‌آمیز را تجربه کند.
همچنین، مهم است که به مراحل مراقبت و بازسازی پس از عمل پیوند استخوان اتولوگ توجه کنید. این مراحل ممکن است شامل استفاده از مهارت‌های ورزشی و فیزیوتراپی برای بهبود قوام و عملکرد استخوان پیوندی باشد. همچنین، بهبود کامل و بازگشت به فعالیت‌های روزمره ممکن است زمان بر باشد و نیاز به صبر و تحمل داشته باشد.
جراحی پیوند استخوان همراه با عروق
جراحی پیوند استخوان همراه با عروق یک روش پیشرفته ترمیم استخوان است که علاوه بر استفاده از پیوند استخوان، شامل انتقال عروق و رگ‌های خونی به منطقه ترمیم شده است. این روش به عنوان پیوند استخوان و عروق (OSV) نیز شناخته می‌شود.
هدف اصلی استفاده از عروق در جراحی پیوند استخوان، تأمین تغذیه و اکسیژن به استخوان پیوندی است. عروق انتقال داده شده به منطقه ترمیم، فرآیند تشکیل استخوان جدید را تسهیل می‌کنند و بهبود و ترمیم استخوان را تسریع می‌کنند. علاوه بر آن، انتقال عروق می‌تواند بهبود جریان خون و کاهش خطر عفونت در منطقه ترمیم را نیز به همراه داشته باشد.
برخی از روش‌های استفاده از عروق در جراحی پیوند استخوان شامل موارد زیر می‌شود:
پیوند استخوان همراه با عروق آزاد (Free Vascularized Bone Graft)
در این روش، یک قطعه استخوان همراه با عروق از منطقه‌ای مانند شین، شانه، ران و یا بازو برداشت شده و به منطقه ترمیم شده منتقل می‌شود. عروق موجود در استخوان پیوندی، به همراه استخوان انتقال داده می‌شوند و تغذیه و اکسیژن لازم برای ترمیم استخوان فراهم می‌کنند.
پیوند استخوان همراه با عروق متصل شده (Vascularized Bone Flap)
در این روش، یک قطعه استخوان همراه با عروق از منطقه‌ای مانند شین، شانه، ران و یا بازو برداشت شده و با حفظ اتصالات عروقی به منطقه ترمیم شده متصل می‌شود. این روش به عنوان پیوند استخوان همراه با عروق متصل شده (vascularized bone flap) شناخته می‌شود.
جراحی پیوند استخوان همراه با عروق معمولاً در مواردی مانند ترمیم استخوان‌های بزرگ، بهبود استخوان‌های قدیمی و یا در مواقعی که جراحی‌های پیوند استخوان ساده موفقیت آمیز نیستند، استفاده می‌شود. این نوع جراحی ممکن است مواردی مانند عفونت، عود، تشکیل خونریزی و یا مشکلات دیگر را به همراه داشته باشد.
پیوند استخوان آلوگرافت
پیوند استخوان آلوگرافت یا پیوند استخوانی غیراتولوگ (Allograft Bone Graft) یک روش ترمیم استخوان است که در آن استخوان مورد نیاز برای پیوند از یک فرد دیگر، به عنوان مثال یک داوطلب زنده یا از بانک استخوان، تأمین می‌شود. در این روش، استخوان برداشت شده از فرد دیگر بعد از مراحل پردازش و ضدعفونی شدن، به منطقه ترمیم شده در بدن بیمار منتقل می‌شود.
استخوان آلوگرافت یا پیوند استخوانی غیراتولوگ مزایایی از جمله عدم نیاز به دو محل عمل جراحی (برای برداشت و پیوند استخوان) و عدم فشار و آزار بدن برداشت کننده پیوند استخوان را دارد. همچنین، از نظر بیمار، نیازی به جراحی در یک محل دیگر بدن نیست و احتمال مشکلات مربوط به کاهش استخوان در محل برداشت استخوان نیز وجود ندارد.
با این حال، استفاده از استخوان آلوگرافت نیز ممکن است با چالش‌ها و مشکلاتی همراه باشد. از جمله مشکلات ممکن می‌توان به عدم سازگاری کامل با بدن بیمار، خطر انتقال عفونت، ردیابی جسم خارجی و یا ردیابی سلول‌های بیمار به عنوان جسم خارجی توسط سیستم ایمنی بدن اشاره کرد. همچنین، استخوان آلوگرافت ممکن است نیاز به مدت زمان بیشتری برای ترمیم و ادغام کامل با استخوان بیمار داشته باشد.
مهم است که این نوع جراحی تحت نظر یک پزشک مجرب و با تجربه انجام شود. پزشک شما می‌تواند با بررسی وضعیت شما و درنظر گرفتن عوارض و فواید مرتبط، تصمیم مناسبی را برای درمان استخوانی شما اتخاذ کند.
پیوند استخوان زنوگرافت
پیوند استخوان زنوگرافت یا پیوند استخوانی اتولوگرافت (Autograft Bone Graft) یک روش ترمیم استخوان است که در آن استخوان مورد نیاز برای پیوند، از خود بیمار برداشت می‌شود. در این روش، استخوان برداشت شده از منطقه‌ای دیگر در بدن همان فرد بیمار، به منطقه ترمیم شده منتقل می‌شود.
پیوند استخوان زنوگرافت به دلیل استفاده از استخوان خود بیمار، مزایایی مانند سازگاری بالا با بدن بیمار، کاهش خطر ردیابی جسم خارجی و عدم نیاز به مصرف داروهای ضد ردیابی (immunosuppressants) را داراست. همچنین، استخوان برداشت شده می‌تواند مناسب‌ترین منبع برای ترمیم استخوان باشد، زیرا دارای خواصی مشابه استخوان تحت ترمیم است و بهبود استخوانی را تسریع می‌کند.
با این حال، استفاده از پیوند استخوان زنوگرافت نیز ممکن است با چالش‌ها و مشکلاتی همراه باشد. برخی از مشکلات ممکن شامل عفونت در محل برداشت استخوان، خواص کمتر استخوان برداشت شده نسبت به استخوانی که جایگزین می‌شود، خطر عوارض در محل برداشت استخوان مانند خونریزی، احساس درد و یا نقص حس در محل برداشت استخوان می‌باشد.
مهم است که این نوع جراحی تحت نظر یک پزشک مجرب و با تجربه انجام شود. پزشک شما می‌تواند با بررسی وضعیت شما و در نظر گرفتن عوارض و فواید مرتبط، تصمیم مناسبی را برای درمان استخوانی شما اتخاذ کند.
جایگزین های مصنوعی گرافت استخوانی چه موادی هستند؟
جایگزین‌های مصنوعی برای گرافت استخوانی می‌توانند از مواد مختلفی تشکیل شوند. در زیر، چند نوع جایگزین مصنوعی رایج برای گرافت استخوانی ذکر شده است:
استخوان مصنوعی (Artificial Bone)
استخوان مصنوعی به شکل تکه‌های سه بعدی یا پودرهایی که از مواد مختلف مانند کربنات هیدروکسی‌آپاتیت، تری‌کلسیم فسفات و یا کامپوزیت‌های معدنی ساخته می‌شوند. این مواد به طور طبیعی با استخوان بیمار ادغام می‌شوند و ترمیم استخوان را تسریع می‌کنند.
پیوند استخوانی مصنوعی (Synthetic Bone Graft)
این نوع پیوند استخوانی شامل موادی مانند هیدروکسی‌آپاتیت، تری‌کلسیم فسفات، بیوگلاس و یا بازسازی شده از پروتئین‌های طبیعی مثل کلاژن است. این مواد به طور طبیعی تجزیه و جذب شده و استخوان بیمار را تقویت می‌کنند.
پیوند استخوانی زیستی (Biological Bone Graft)
این نوع پیوند استخوانی شامل استفاده از بافت استخوانی حیوانات مانند گاو، خوک یا اسب است. استخوان حیوانات بعد از پردازش و ضدعفونی شدن، به عنوان جایگزین استخوان بیمار استفاده می‌شوند. این نوع پیوند استخوانی به دلیل شباهت ساختاری به استخوان انسان، قابلیت ادغام خوبی با استخوان بیمار دارد.
پیوند استخوانی پزشکی (Medical Bone Graft)
این نوع پیوند استخوانی شامل استفاده از مواد مانند کربنات هیدروکسی‌آپاتیت، فسفات تری‌کلسیم و یا بافت استخوانی انسانی است. این مواد از منابع مختلف مانند بانک استخوان یا بانک بافت استخوانی تأمین می‌شوند و بعد از پردازش و ضدعفونی شدن، در ترمیم استخوان بیمار استفاده می‌شوند.
خطرات و عوارض جراحی گرافت استخوانی
جراحی گرافت استخوانی همراه با خطرات و عوارض است. در زیر، مهمترین خطرات و عوارض احتمالی این جراحی را بررسی می‌کنیم:
- عفونت: یکی از خطرات اصلی جراحی استخوانی، عفونت در محل عمل است. عفونت می‌تواند از محل برداشت استخوان، منطقه ترمیم شده یا از سایر منابع به بدن وارد شود. عفونت ممکن است نیاز به درمان با آنتی‌بیوتیک‌ها، خارج کردن جسم خارجی و یا حتی دوباره جراحی داشته باشد.
- نقص حس و درد: پس از جراحی گرافت استخوانی، ممکن است نقص حس یا درد در منطقه عمل رخ دهد. این عارضه معمولاً به طور موقت است و با گذر زمان بهبود می‌یابد، اما در برخی موارد ممکن است به طور مزمن باقی بماند.
- ردیابی جسم خارجی: در صورت استفاده از جایگزین مصنوعی یا بیومواد در جراحی گرافت استخوانی، خطر ردیابی واکنش نامناسب بدن به جسم خارجی وجود دارد. این واکنش ممکن است شامل تحریک بدن، عفونت محلی، التهاب و یا تجمع آب و لخته خون باشد.
- ناهنجاری استخوانی: در برخی موارد، استخوان قرار گرفته در محل ترمیم ممکن است ناهنجاری یا عدم استحکام نسبی داشته باشد. این مشکل ممکن است نیازمند جراحی تکمیلی یا اقدامات دیگر برای تقویت استخوان باشد.
- خونریزی و لخته خون: جراحی گرافت استخوانی ممکن است باعث خونریزی بیشتری در محل عمل شود و خطر تشکیل لخته خون و عوارض آن مانند انسداد رگ‌ها (ترومبوز) یا آمبولی را افزایش دهد.
- عوارض ناشی از بیهوشی: همانند سایر جراحی‌ها، بیهوشی مورد نیاز برای جراحی گرافت استخوانی ممکن است با خطرات و عوارض مرتبط با خود بیهوشی همراه باشد، از جمله عفونت ریوی، تهوع و استفراغ، واکنش‌های آلرژیک و مشکلات قلبی و تنفسی.
در هر صورت، میزان خطرات و عوارض مربوط به جراحی گرافت استخوانی ممکن است بسته به نوع جراحی، شرایط بیمار و عوامل دیگر متفاوت باشد. قبل از تصمیم‌گیری در مورد جراحی گرافت استخوانی، بهتر است با پزشک خود در مورد خطرات و عوارض خاص مرتبط با شرایط شما صحبت کنید. پزشک شما می‌تواند شرایط و عوارض جراحی را بیشتر توضیح دهد و شما را راهنمایی کند تا بهترین تصمیم را بگیرید.
آیا افرادی که پیوند استخوان انجام داده اند نیاز به فیزیوتراپی دارند؟
افرادی که پیوند استخوان انجام داده‌اند، به طور معمول نیاز به فیزیوتراپی دارند. فیزیوتراپی یک روش درمانی است که با استفاده از تمرینات و تکنیک‌های مختلف، هدف اصلی آن تقویت عضلات و بازگرداندن حرکت و عملکرد طبیعی به بخش‌های متضرر از بدن است. برای افرادی که پیوند استخوان داده‌اند، فیزیوتراپی می‌تواند به شکل زیر مفید باشد:
- تقویت استحکام عضلات: پس از جراحی گرافت استخوانی، عضلات محل ترمیم ممکن است ضعیف شده و نیاز به تقویت داشته باشند. فیزیوتراپی با تمرینات مختلف مانند تمرینات ایزومتریک و ایزوتونیک، کمک به تقویت عضلات و بازگرداندن قدرت و قابلیت حرکت عضلات می‌کند.
- بهبود حرکت و انعطاف‌پذیری: پس از جراحی گرافت استخوانی، ممکن است محدودیت در حرکت و انعطاف‌پذیری محل ترمیم وجود داشته باشد. فیزیوتراپی با استفاده از تمرینات مبتنی بر مفصل، کشش عضلات و تمرینات انعطاف‌پذیری، بهبود حرکت و انعطاف‌پذیری را تسریع می‌کند.
- کاهش درد و التهاب: فیزیوتراپی می‌تواند با استفاده از تمرینات و تکنیک‌های آرامش‌بخش و ضدالتهابی، به کاهش درد و التهاب محل ترمیم کمک کند. این شامل تمرینات کششی، ماساژ، الکتروتراپی و استفاده از یخ و گرما است.
- بهبود تعادل و کنترل حرکتی: پس از جراحی گرافت استخوانی، ممکن است تعادل و کنترل حرکتی بدن تحت تأثیر قرار گرفته باشد. فیزیوتراپی با استفاده از تمرینات تعادلی و تکنیک‌های کنترل حرکتی، بهبود تعادل و کنترل حرکتی را تقویت می‌کند.
با این حال، هر شخص و هر حالت بر اساس تشخیص پزشک، نیازهای مختلفی در زمینه فیزیوتراپی خواهد داشت. بنابراین، توصیه می‌شود با پزشک خود در مورد نیازهای خاص فیزیوتراپی صحبت کنید.
سخن پایانی
فیزیوتراپی باعث تقویت عضلات، بهبود حرکت و انعطاف‌پذیری، کاهش درد و التهاب، و بهبود تعادل و کنترل حرکتی می‌شود. افرادی که جراحی پیوند استخوان انجام داده اند می توانند با مراجعخ به کلینیک فیزیوتراپی رادین با بهترین تکنیک ها و روش های درمان به روند بهبود خود سرعت بخشند.
